dinsdag 10 februari 2009

big island of hawai-Maui-molokai-maui-oahu


Dag allemaal,

Eindelijk nog eens een berichtje van mij. Het waren 2 goede maanden in Hawai. Ben er langer gebleven dan verwacht maar dat wisten jullie waarschijnlijk al. 

totale fietsafstand is : 17 342km waarvan 2120km in Hawai.

Ik ben dus  op zondag, 14 december, naar Kona (een klein stadje op het grote eiland van Hawai). Ik had een tussenstop in Honolulu en daar werden al 2 dingen duidelijk. Het is heel drukkend in de tropen en het regenseizoen is begonnen.

Ik probeer de fiets terug in elkaar te zetten maar er zijn enkele problemen en daardoor kan ik niet ver fietsen. Terwijl ik hier mee bezig ben, geraak ik in gesprek met Antonio die op zijn vervoer wacht. Hij nodigt me uit om bij hem te overnachten als ik in de buurt  ben. Hij heeft 2 plaatsen op het eiland maar helaas zal ik hier geen gebruik van kunnen maken. 

Ik fiets naar het dorp om er de volgende dag naar de fietsenmaker te gaan. Omdat het warm genoeg is en ik aan de droge kant van het eiland ben, zet ik zelfs mijn tentje niet op. Ik slaap gewoon op mijn matje aan het einde van een doodlopende straat. Ik heb geen problemen buiten het feit dat ik smorgens wakker word als er een kleine hagedis over mijn gezicht loopt. 

De fietsenmaker blijkt een medepassagier van mijn vlucht te zijn en hij wil wel een prijsje maken. Dat prijsje maken is helaas naar de verkeerde kant. 
Ik ga ondertussen naar een barber. Mijn haar is niet heel lang maar toch te lang voor de tropen. Ik zweet zelfs als ik niets doe. Ik bezoek een klein parkje en besluit ook hier gewoon op mijn matje te overnachten maar nu heb ik wel een afdak boven mijn hoofd. Ik zie hier voor de eerste keer een tropische zonsondergang in de oceaan. Het is prachtig en ik zal hier nog vele malen van genieten.
Hoewel Hawai heel toeristisch is, is het toch moeilijk om de juiste informatie te vinden als je niet op strand wil liggen of wil winkelen. Ik ga naar een winkel Hawai trail and forest genaamd maar wordt er "geholpen" door een jongedame op hakken. Ik geloof niet dat ze het laatste jaar ook maar een trail bewandeld heeft.

Ik fiets langs de kust naar het noorden en dinsdag zwem ik voor de eerste keer in de oceaan. Het is maar 20 a 25gr en ik heb al enkele locals horen zeggen dat het koud is. Niet te min zie ik vele mooie meisjes in bikini rondlopen. Het zal dus niet de laatste keer zijn dat ik op een strand terecht kom.

Op woensdag bereik ik de noordkust. Deze is wat ruwer en wilder maar heel prachtig. Er zijn daar 7 valleien achter elkaar en vroeger was er een trail maar die is vernietigd door een aardbeving. Ik wandel door de eerste vallei Pololu maar verlies dan eindigt de trail.
Ik zwem in de oceaan en hier leer ik al dadelijk een lesje ivm hoe sterk de oceaan is.  De stroming komt van het noorden en is hier dus veel sterker dan aan de westkust. Na wat zwemmen heb ik moeite om het strand te bereiken. Het is hier nu niet bepaald de noordzee. Vanaf nu zal ik heel wat voorzichtiger zijn. Hier wordt wel veel gesurfd maar door ervaren surfers en dat verschil had ik niet gezien.

De meeste mensen zijn wel heel vriendelijk. Als ik aan een boerderij vraag of ik een bosje mag kamperen, krijg ik dadelijk mandarijnen als geschenk mee. Ik ben nu in wat hoger gebied met prachtig uitzicht. Dit is nog altijd de droge kant en men klaagt hier over een aanhoudende droogte. Wel, met mij in de buurt kun je er zeker van zijn dat het regent. Dat doet het dan snachts ook al is het niet veel.

Ik fiets nu naar de zevende vallei waar ik een 2daagse wandeltocht maak. Aan de Waipio overlook is er een ranger. Ik mag normaal niet kamperen in de eerste vallei en het is te laat om naar de tweede te wandelen maar dit is Hawai en regels zijn er om genegeerd te worden. normaal moet ik ook een vergunning hebben maar die haal je dan 25km verder. De ranger laat me gaan op 2 voorwaarden. Kampeer aan het einde van de vallei en niet op het strand maar in het bosje. Twee : ik moet een briefje invullen over de kwaliteit van de informatieverstrekking hier en heel toevallig geeft hij mij zijn naam. Die deal lijkt me wel redelijk.
Elke vallei is gevormd door een rivier en deze moet je dan oversteken. Gelukkig heeft het niet teveel geregend want het is nu al niet zo gemakkelijk. 

Omdat het klimaat zo mild is, zijn er ook veel mensen die gewoon op het strand leven. Ik vind er zo enkele in de waimanu valley. Ik vind er een schedel van een onlangs geschoten everzwijn enz. Hetis wel primitief leven.
Ik word ook gewaarschuwd dat veel locals hier wiet planten en ik kan dus best niet te ver van het pad af gaan. Die raad heb ik goed gevolgd en heb dus niets gezien.

De eerste dagen had ik veel hoofdpijn en zweette ik fel maar langzaam ben ik aan het klimaat gewend geraakt en de hoofdpijn is nu over. Het zweten mindert wel maar overgaan doet het niet.

Op zaterdag, 20 december, bereik ik Hilo. Dit is de grootste stad op dit eiland en aan de regenzijde. Hier hebben ze het echter goed geregeld. De meeste regen valt snachts als de wolken afkoelen. Vele huizen hebben hier ook geen glas in hun ramen. Enkel muggeziften.

Ik verblijf bij Thu-tan. Een voormalige vietnamese bootvluchtelinge. Ze is een tijd een gids geweest voor toeristen en ze wil me gidsen door de krater van een uitgedoofde vulkaan. De Kaoauea-iki krater. Het is prachtig. Deze krater is nu uitgedoofd maar de vulkaan niet en je ziet regelmatig zwaveldampen oprijsen. Je ruikt het ook heel fel.
Er zijn ook lava tubes. Dit zijn de voormalige lavarivieren. Blootgesteld aan de buitenlucht koelt de lava af en verhard maar de lava aan de binnenkant is niet blootgesteld en verhard niet. Je krijgt dus zeer lange grotten die zo gevormd zijn. 

Omdat Hawai bestaat uit eiland is de fauna en flora heel uniek. De planten en dieren zijn door de zee, vogels of wind naar hier gebracht en door de duizenden jaren isolatie zijn deze geevolueerd in vele unieke soorten. De Polynesieers hebben Hawai 1500jaar geleden ontdekt en al enkele vreemde planten- en dierensoorten geintroduceerd. De grootste verandering kwam echter met de westerlingen. Ze hebben oa suikerteelt, veeteelt, bomen enz mee gebracht.
De ratten zijn ook mee gebracht hoewel dit niet de bedoeling was. Deze hebben geen natuurlijke vijanden hier en aten de suikeroogst op. Men heeft toen gedacht om een roofdier te introduceren. Men heeft de mongoose van India gekozen. Men heeft echter een detail over het hoofd gezien.  De ratten zijn nachtdieren en de mongoose jaagt overdag. Beiden eten nu de inheemse vogels die meestal op de grond nestelen. Men heeft nu dus 2 problemen ipv 1. Ook de muggen zijn hier maar gelukkig niet de soort die malaria verspreid. Ze verspreiden wel de vogelgriep en vele inheemse soorten zijn nu uitgestorven of bedreigd.

Ook de inheemse bevolking heeft fel geleden onder westerse ziekten. in 1780 leefden hier 300 000 mensen zonder dat er iets werd ingevoerd. In 1860 waren er nog maar een 60 000 Hawaianen over. 

nu leven er ca 100 000 mensen waarvoor men 90% van de goederen moet invoeren. Het leven is dus vrij duur hier.
Ik betaal soms 6 dollar of 4 euro voor een brood.

Thutan en ik koken nog samen garnalen en die smaken. Helaas sneuvelt ook mijn camera omdat er zand in de lens komt.  Er is geen fotozaak die cameras repareert op dit eiland. Enkel in Honolulu doet men dit. Ik probeer het zelf maar maak het natuurlijk erger en ik koop dan maar een nieuwe.

Dinsdag, 23 deember fiets ik naar Kapaho point. Het is een mooie door lava gevormde kust. Er is nog altijd een vulkaan actief die bijna continu een lavastroom geeft. Je kan dit goed zien als het duister wordt maar als ik er ben, stroomt het juist 2 dagen niet. De lava eindigt normaal in de zee en zo wordt het eiland elk jaar nog wat groter.

Ik geniet van de tocht want ik kan hier voor de eerste maal door een tropisch regenwoud fietsen. Woensdag vind ik een hotpond. Dit is een meer dat verwarmd wordt door de vulkaan. De warmste plek is aan de achterkant waar men een kleine kanaaltje heeft gemaakt dat verbonden is met de oceaan. Zo wordt het water verversd maar het is wel iets minder leuk als er een grote golf koud water onverwacht over je heen komt. Het regent ook weer maar dat is niet erg als je in het water zit.

Woensdag, 25 december, kerstmis. Dit begint met wat bewolking en regen. Omdat het ook de vorige dag geregend heeft, ben ik niet zo ver geraakt als ik het wou maar erg is het niet.
Ik telefoneer naar mijn ouders en zeg dat wat regen niet erg is als het 20gr is. Wat ik niet wist en al snel ondervind is dat dit de voorbodes waren van een echte tropische storm. 
Namiddag begint het te gieten,bliksemen en donderen. Bliksem en donder duren ongeveer 24 uur maar de regen zal het 48 uur volhouden. Er zijn enkele kleine pauzes van enkele minuten maar meer niet. Doorgaans is ook niet een beetje regen maar felle regen of het is gewoon aan het gieten. Ik heb wel veel geluk. Ik was van plan om een 2daagse hike te doen en had dus voldoende eten bij me. Ik vond ook een camping met een grote keukenshelter.

Net voor de storm heb ik mijn tentje rechtgezet. sAvonds echter is er al een plas onder mijn tent en ik slaap onder de shelter. Van de 9 tentjes blijft er maar 1 staan de volgende dag en dit tentje wordt zelfs niet gebruikt. De eigenaars zijn gewoon naar een BB gereden. 
Alhoewel het weer zo slecht is, is er wel een goede sfeer. Er wordt samen gekookt enz. Ik moet er noodgedwongen blijven terwijl al de anderen met de auto naar betere oorden verhuizen. 

Zaterdag schijnt het zonnetje weer. Ik vergeet mijn plannen om te wandelen omdat ik denk dat er nu teveel modder zal zijn. Ik fiets verder en hoop Piroska te treffen. Ik vind haar maar zij heeft iets minder geluk gehad. Ze heeft de eerste nacht in haar tentje op het strand doorgebracht. Het tentje is bijna weggeblazen en veel van haar materiaal is nat geworden. De tweede nacht heeft ze wel een BB gevonden. Ik fiets met haar terug naar het NP. 
Op de camping is bijna al het water al weer verdwenen en we besluiten om toch de tweedaagse tocht te doen. Helaas begint het opnieuw te regenen alhoewel niet zo hard. Ook lopen we door planten die een scherpe korte doorn hebben die zich vast zet in onze sokken. Het voelt als een hoop muggen me bijt. De volgende dag kan ik mijn kleren wassen en hoewel ik mijn sokken eerst met de hand was, vind ik tot 10 dagen later nog doornen in mijn kleren.

We fietsen terug naar Hilo omdat we dwars door de bergen naar de andere kant van het eiland willen. We willen ook naar de top van de hoogste berg. Deze is 4 000 meter hooog. Dit is de Mauna Loa.  Maar ook in Hilo begint het terug te regen maar wat wil je. Dit is de regenhoofdstad van de US in regenseizoen. We horen echter dat ook dit zeer ongewoon is voor hier. Normaal hebben ze 10inches water in de maand december. Dit jaar was het 25 inches en dan nog vooral geconcentreerd in de laatste 10 dagen. Ja, ik was in de buurt.

Piroska en ik splitsen omdat ik veel sneller bergop kan. Op woensdag, 31 december, vertrek ik voor de klim naar de top. Ik hoop op oudejaarsavond op 3000m te zijn om dat de volgende dag naar de top te fietsen. Maar ook nu is het weer de spelbreker. Het regent te hard en door de wind is het te koud. Er valt zelfs een hoop sneeuw op de top. Vele lokale mensen rijden met hun pickup naar  de top en brengen een lading sneeuw naar beneden zodat de kinderen er mee kunnen spelen. Dit is hier de gewoonte.

ik geef mijn poging op op de top te bereiken en fiets naar beneden. Ik ben op 1000 m hoogte en in de warme droge kant. Snachts zie ik op meerdere plaatsen vuurwerk afgaan en ik heb een eerste klas uitzicht.


Het nieuwe jaar begint met prachtig weer en temp tot 25gr. Ik volg eerstvde kust op een hoogte van 1000m. Later ben ik op zeeniveau. Ik zie hier vele prachtige bloemen en slaap weer op mijn matje zonder tent maar wel onder een afdak. Ik ben nu in een NP Pu-uhonua o hoauna genoemd. Het Hawaaiiaanse alfabet bestaat slechts uit 15 letters en ik dacht dat dat gemakkelijk zou zijn. Helaas hebben ze hier de gewoonte om eindeloos klinkers naast elkaar te zetten. Elke plaatsnaam lijkt op een aaaaaaaaaklank.

Vrijdag, 2 januari, bereik ik captain Cook bay. Captain James Cook is de overbekende Britse ontdekker die ook Hawai in 1778  heeft ontdekt. Hij werd eerst aanzien als een god maar bij zijn tweede bezoek gedroeg hij zich niet als een god en werd ervoor met de dood gestraft. Dit is in 1779.

De baai is ondiep en ideaal voor dolfijnen om te rusten. Dolfijnen eten snachts. Je kunt er kayaken en snorkelen. Ik kayak er en zie vele dolfijnen. Op een gegeven moment kruisen 2 groepen vlak bij mij en ik zie minstens 15 dolfijnen op minder dan 5 meter. Adembenemd.

Zaterdag ontmoet ik Piroska opnieuw. Dit is haar laatste dag hier voor ze terug moet gaan werken. We logeren bij Marcus en Yuki. Een koppel dat ik leerde kennen tijdens de tropische storm op kerstdag. WE BBQen en hebben een gezellige tijd. En nee,ik lig nog altijd niet onder de slof.

De volgende dag gaan Marcus en ik bodysurfen. Het is heel leuk hoewel ik meer langs dan op de plank lig. Ik bezoek ook nog een historisch park waar de tempel van koning Hamahamea staat. Dit was de eerste koning die er in slaagde om alle eilanden te verenigen onder een bestuur.

Op maandag, 5 januari vlieg ik naar Maui. Mijn volgend eiland om te verkennen maar dit vertel ik later.

groeten,

nico

Geen opmerkingen: