Hello,
My route was : Torrey-Capitol Reef NP-Bryce Canyon NP-North Rim of Grand Canyon-Zion NP-Las Vegas
Total cycling distance : 11 165km or almost 7000 miles
So on sunday, september 28, i left Torrey and cycled into Capitol Reef NP. It is very good weather and because i had a good hiking possibility i stayed there for 2 nights and did some backcountry hiking along a small creek and in a canyon. There was nobody but me and i enjoyed it very much.
The reef is just fabulous and 100 miles long. It was first settled by mormons and they left us some orchards. I eat a lot of apples but was too late for any other fruit. I also visited an old mormon house which gives a very good impression how they used to live.
On tuesday i cycled south on HW 12, an official scenic byway and just heavenly to enjoy the scenery. But here you are stil in the mountains so i had to cycle over a pass of 2866m or 9400 feet high. Because of the desert heat some things are reversed. In Europe if you go higher first you encouter leave trees, than evergreens which become smaller till you get above the treeline. Here i started in semidesert, saw than the evergreens and ended up in the leave trees which now were in the fall colours and thus very spectacular.
I camped on the top of the pass and had a beautifull sunrise and sunset.
The next morning i visited an anasazi museum. These are also called the anchestral pueblans. There were some ruins and an newly build pueblo. It was ok.
On thursday, october 2th, i reached Bryce Canyon NP. Very famous for the hootoos, rocks in different shapes and forms formed by erosion. I did a backcountry hike here but the multiday hikingtrails dont go through the hootoos and that was a bit of a disappointment to me. I did also some small hike through Wall Street, Queens Garden, Amphiteather,... These are very special hootoos or groups of hootoos which have been given a name.
On saturday, there was very bad weather but luckily a mormon family took me in. Conny and Roger were very nice to me. I even could go to a birthday party and learned a lot about their believs. It is quiet different than we think in Europe. Conny is also a moviefan and so i watched a good movie in the evening.
Conny and Roger, thank you very much for letting me stay the night and all the generosity you provided.
I continued my trip and on monday i was on the north rim of the grand canyon and i hoped to go to the colorado river. I allready knew that the most permits were reserved 4 months in advance and only a few are remained for walk inss. The next available was 2 days later and i didnot want to wait that long so i only did a day hike.
The grand canyon is not very beautifull but size of it did impress me very much. You feel very little even if you go in there for a little while like me.
Here i met Aaron. He is hiking for at least 60 days from NP to NP and i had a nice conversation with him. He also travelled ultralight and didnot have a tent with him. Only a tarp to spread out abouve his sleepingbag and mat.
Allthouhg the north rim is very high (8000ft) it didnot feel cold because the heat of the desert comes through the canyon and rises at night so that was ok. But when i left on thursday, i was all downhill and i felt the cold very hard but after 2 hours of cycling i was back in the hot semi-desert.
In this area with all the NP they are lots of cyclists and i had a good time with some of them. Giving each other good advice makes travelling so much easier.
Continuing my cycling i came to Zion NP from the east entrance. There is a tunnel i am not allowed to cycle through but in no time i had a ride. The funny thing is that i did some hiking and the end of the hike was at the east entrance so the next day i was again asking for a ride which i found in less than 15 minutes.
Zion is very beautifull and i could watch it from the highest point called observation point.
I didnot find the time to do the most famous hike there called angels landing. It is lower but the trail is very small and there are chains you can use to get higher. Many people dont reach the top because they fear the hights there.
On saturday, october 11, they predicted rain and snow so i went to aonother host from warmshowers and had a good time. Dave showed me around and we even did a small hike in the state park. He showed me petroglyphs and gave a lot of information.
His wife Denise is bikingguide and told me were it is nice to cycle. She also gave me good maps from Las Vegas and so.
Denise and Dave, thank you very much for having me and giving the information. I enjoyed my stay with you.
Here in Saint-George i saw my first palmtree. That night i camped for the first time in a desert and there were no trees to put my tent behind but all went good and i reached Las Vegas in the afternoon where Aaron from CS was waiting for me.
I stay here for 4 nights and visit the strip, attended a potlock organised through CS. It is very simple : everyone brings a bit of food or drinks with him and you have a party. With 30 people from around the world is garanteed a pleasure.
Now i am going to the atomic bomb museum and i leave tomorrow and will cycle to Death Valley, Kings Canyon, Sequoia NP, Yosemite NP and San Francisco.
greetings,
nico
donderdag 16 oktober 2008
Torrey-Nationale Parken -Las Vegas
Dag allemaal,
Mijn route was : Torrey-Capitol Reef NP-Bryce NP-north rim of Grand Canyon NP-Zion NP-Las Vegas
Totale afstand gefietst : 11 165km
Dus op zondag, 28 september, verlaat ik Torrey en fiets naar Capital Reef NP. Dit is een van de kleinere en minder bekende NP. Het is nog altijd in de staat Utah vooral bekend van de mormonen. Ook dit NP was eerst een mormonennederzetting. Het park is vooral gekend owv een grote bergkam die meer dan 100mijl lang het gebied beheerst. De bovenste lagen zijn allemaal door erosie verdwenen en dit laat de rode limestone laag over wat een prachtig zicht geeft.
Doordat er minder toeristen zijn, zijn de regels wat soepeler en kan ik gemakkelijk een trektocht doen en mijn fiets veilig achter laten. Ik blijf 2 nachten in de wildernis van het park kamperen. Men noemt dit backcountry hiken. Ik volg een van de zeldzame beken die het ganse jaar water hebben. Er is geen onderhouden pad zodat ik mijn eigen weg moet zoeken maar is wel een spoor van vorige kampeerders. Ik moet de beek een heel aantal keren kruisen maar dit geeft geen enkel probleem en het leidt me in een kloof. Hier is er schaduw en wat koeler. Gemiddelde temperaturen zijn overdag zo een 25gr C. Savonds was ik me zelfs in de beek. Ik zie niemand tijdens deze tocht en geniet van de rust.
Op de terugweg fiets ik nog even door Capitol George, dit is ook een kloof en ook heel leuk om er door te fietsen. Het is de eerste maal dat ik in zo een nauwe kloof kan fietsen.
De mormonen hebben hier vroeger aan fruitteelt gedaan en de boomgaarden zijn er nog altijd.
Ik pluk er een hoop appels. Als ik vroeger op het jaar hier was, had ik ook peren, perziken, noten enz kunnen plukken.
Ook is er een leuk museum in een vroeger huis, het is een beetje zoals Bokrijk maar dan niet zo oud.
Dinsdag fiets ik verder naar het zuiden en alweer kan ik een scenic byway volgen die echt fantastich is (HW12). Aangezien het nog steeds gebergte is, moet ik ook hier over een bergpas en de hoogste tot nu toe nl 2866m. Ik bereik de top juist voor het donker wordt en kampeer er op een viewpoint. Ik beleef er een prachtige zonsondergang. Als je in Europa de bergen in fietst, heb je eerst de loofbomen, dan naaldbomen die steeds kleiner worden tot je boven de boomgrens komt. Hier door de hitte van de woestijn heb je eerst semidessert dus zeer kleine naaldbomen die groter worden en dan loofbomen die nu door hun herfstkleuren wel heel prachtig zijn.
Ook de mensen zijn hier heel vriendelijk. Jullie hebben al enkele vb kunnen lezen maar toen ik de pas op fietste, stopte er een pickup truck en die offerde me een rit naar de top aan. Heel vriendelijk maar het bewijst ook dat er hier geen fietsmentaliteit is. Je ziet ook bijna geen fietsen tenzij wat mountainbikes op de RVs.
In Yellowstone kreeg ik een kaart speciaal voor fietsers en wat stond daar : rij met je auto naar de camping, reserveer daar je plaats voor de camping volzet is, rij dan naar de vertrekplaats van het mountainbike parcour en begin te fietsen. Tja, dat was heel nuttig voor mij.
Woensdag ochtend was natuurlijk heel interessant voor mij. Ik vertrek van de pas en de eerste 13km doe ik aan aan gem van 40,3km\u zonder veel te trappen.
In Boulder bezoek ik een Anasazi museum : dit is een indianenstam die beschouwd worden als de voorouders van de huidige pueblo-indians. Ze worden ook de anchestral pueblo indians genoemd. Er is een tentoonstelling, een nagebouwde pueblo en wat ruines. Het is leuk maar niet echt leerrijk.
Op donderdag, 2 oktober, bereik ik Bryce Canyon NP. Beroemd om zijn mooie rotsen. Deze hebben allemaal rare vormen door de erosie. Omdat dit hoog in het gebergte is, heeft men hier 200 nachten per jaar vorst. Door het constant vriezen en dooien en door de wind zijn deze hootoos echt wel bijzonder. Ik doe ook hier een backcountry hike van een nacht maar het is wel teleurstellend dat de meerdaagse wandelingen niet door de hootoos gaan maar enkel in het "gewone" gebergte.
De echte bijzondere hootoos of groepen hootoos krijgen namen zoals Wall Street, Queens Garden, amphiteater enz. Het is uitzonderlijk mooi maar toch vond ik Grand Capital Reef NP prachtiger.
Voor het weekend voorspelt men onweer en ik probeer een host te vinden. Er is een maar omdat ik eerst vraag voor donderdag en dan voor zaterdag kan hij niet. Het regent fel en het is koud. Door omstandigheden kom ik in contact met een koppel. Ze geven me eerst een warm middagmaal en later laten ze me ook overnachten. Het is een mormonenfamilie en als ik namiddag mee ga naar een verjaardagsfeest zie ik hoe zij dat vieren. Door hun geloof is alcohol, tabak maar ook koffie, thee en bijna elke frisdrank verboden. Het is wel een heel leuke ervaring.
Ze bidden ook voor elke maaltijd en hier beleef ik een minpunt. Ze danken voor de regen omdat ze deze zomer bijna geen gehad hebben. Ik heb hier wel een heel andere mening over maar ja,
Ik praat wat met de 3 verschillende generaties en leer wat over hun manier van leven. Het is wel zo dat het verleden tijd is dat een man meerdere vrouwen mocht hebben.
Hun officiele naam is Church of Jesus Christ of the latter day saints. Zoals zoveel gelovigen zijn ze radicaal tegen elke vorm van abortus en ze zullen dus allemaal voor de republikeinen en John McCaine stemmen.
De democraten willen ook de vrijheid om wapens te hebben beperken en hier zijn ook veel jagers dus dat is nog een grote groep die voor de republikeinen zullen stemmen. Het is voor mij soms dan ook niet zeker dat Obama de verkiezingen zal winnen.
Ook een sterk punt in hun geloof is dat ze hun geloof moeten verspreiden en de jongeren gaan dus regelmatig op misie en ook Europa hoort bij de streken die "gered" moeten worden. Ik ben wat geinteresseerd in de religie in het algemeen omdat het zo een grote impact heeft op de politiek enz. Als gevolg krijg ik dadelijk een engelstalig boek en nog geen uur later vinden ze zelfs een nederlandstalig boek.
Ze zijn heel vrijgevig. Ze bieden me schoenen en kousen aan omdat ze denken dat ik te weinig bij heb. Ik fietste nogmaals in mijn sandalen met plastiek zakken. De schoenen heb ik geweigerd maar omdat mijn kousen versleten waren heb ik die aanvaard.
Gelukkig is Conny ook een filmfan en kan ik een goede film bekijken. Zelf kijken ze liever naar het halfjaarlijks congres van de mormonen maar dat was toch iets te veel voor mij om daar uren naar te kijken.
2 dagen later bereik ik de noordkant van de Grand Canyon. Hier had ik graag naar de Colorado rivier gewandeld maar omdat het een hoogteverschil is van 1800m en een afstand van 23 km kun je het niet in 1 dag doen. Door de hoogte (8000ft) vertrek je sochtends in de kou en op de bodem is het 30 a 35 gr C. Je kunt het in 2 dagen doen maar ze raden je aan om het in 3d te doen. Je hebt hier een vergunning of permit voor nodig en de meeste worden 4 maanden op voorhand gereserveerd. Men houdt er wel enkele over voor Walkinns zoals ik maar nog moest ik 2 dagen wachten. Dat wou ik niet.
Ik heb er dan maar 1 dag gewandeld met een hoogteverschil van bijna 1000m en je voelt het verschil in temperatuur heel snel en ook hier ga je van naaldbomen vrij snel tussen de cactussen. Het is niet uitzonderlijk mooi maar ik ben wel onder de indruk van de grootte van het geheel. Je voelt je wel echt klein als je daar bent. Door de afstand kun je de rivier ook niet zien.
Ik kampeer 2 nachten boven op de rim en heb er geen kou omdat de hitte van de woestijn door de canyon komt en snacht stijgt, is het snachts daar relatief warm.
Hier ontmoet ik Aaron die gedurende 60 dagen wandelt tussen en in de verschillende NP. Hij is echt licht bepakt. Heeft zelfs geen tent bij slects een klein zeil dat hij over zich en zijn slaapzak spant voor de regen. Ik lijk wel een luxe reiziger in vergelijking met hem.
De voorbije dagen had ik wat last van de hitte en vermoeidheid dacht ik. Ik had veel moeite om de grand Canyon te bereiken en fietste maar 80km per dag. Op mijn terugweg weet ik opeens waarom. Het merendeel van weg was vals plat en toen wist ik nog niet dat de grand canyon opzo een hoogte lag. Als ik op woensdag, 8 october, terugfiets merk ik het wel. Ik bevries bijna als ik vertrek in de ochtend maar na 2u ben ik weer aan het bakken in de woestijn. Ik fiets vandaag aan een gemiddelde van 20,4 km\u. Het is een leuke dag.
Op donderdag bereik ik Zion NP. Je merkt dat er hier vele NP kort bij elkaar liggen. Men noemt deze streek ook het Colorado Plateau en door de tectonische activiteit van de aardplaten is dit plateau op grotere hoogte komen liggen met de prachtige natuur als gevolg vandaar de vele NP.
Zion NP is ook een canyon maar eentje met fantastische schoonheid. Ik kan een backcountry permit bemachtigen en heb een geweldige trektocht door hidden canyon enz. Ik kampeer een beetje tegen de regels op het hoogste punt van de canyon nl Observation Point en kan de hele canyon overzien van hier. Geniet van deze kampeerplaats.
Ik ben via het oosten het park binnen gefietst en daar is een tunnel waar ik niet door mag. Ik krijg een lift maar door de trektocht sta ik de volgende dag weer aan die ingang zodat ik opnieuw een lift moet zoeken. Dit lukt echt zonder problemen of veel tijdsverlies. Het is een ouder koppel uit Florida en ze zijn hier een dag te vroeg omdat ze in Bryce last hadden van hoogteziekte.
In deze parken zijn er zelfs nu nog vele fietsers en ik ontmoet een Zwitsers en aan Amerikaans koppel, een amerikaanse solofietser enz.
Krijg vele leuke tips en op vrijdag avond vind ik zo een leuke en gratis camping langs een rivier. Eigenlijk is dit overstromingsgebied maar dat is alleen nodig in de lente als de sneeuw smelt en soms in de zomer als het erg stormt maar dit periode is al weer voorbij.
Zaterdag is er opnieuw een regenfront daar maar nu bereik op tijd mijn host. Hij neemt me mee naar een klein maar mooi state park waar we wat wandelen en ik veel uitleg krijg. Ik zie er ook eeuwenoude tekeningen die in de rosten zijn gekerfd. We stoppen wat vroeger door het weer. Denise is een deeltijds gids voor fietsvakanties en kan me geweldige info geven.
Ze hebben ook een pooltafel waar we enkele spelletjes spelen enz. Davy is een muziekliefhebber en heeft goede connecties. Hij heeft een poster van de beatles die door de 4 beatles is gesigneerd.
Het is ook in dit dorp dat ik mijn eerste palmboom zie.
Als ik zondag vertrek, vraag ik of ze zin hebben om een stukje mee te fietsen. Er is een kleine pas met een mooi uitzicht maar ze vinden het te koud. Het is meer dan 10gr C en ik fiets als snel zonder lange mouwen maar voor hun komt dit "slechte" weer iets te snel. Het belooft voor de komende dagen als ik in de echte woestijn moet fietsen en na Las Vegas naar Death Valley fiets.
Een valley die onder zeeniveau ligt en beschouwt wordt als de warmste plek in de USA.
sAvonds kampeer ik voor het eerst in de woestijn. Er is dus geen boom of struik om mijn tent achter te zetten en je kunt me dus kilometers ver zien. Er zijn wel enkele kleine heuvels dus je moet op de top staan.
Maandag bereik ik Las Vegas waar ik nu voor de 4de nacht verblijf. Ik heb de stip snachts al gezien. Dit is de plaats waar al de grote casinos zijn. Binnen zijn ze allemaal hetzelfde maar aan de buitenkant bouwen ze met themas zoals Parijs (Eifeltoren), Treaure Island (er zijn 2 zeeroversschepen die elke 90 min een schouw opvoeren waarbij er eentje zinkt), er is een schouwspel met fonteinen en muziek voor de Bellagio enz.
Mijn host heeft ook een pooltafel en met de andere gasten is het hier heel fijn. Een Duits koppel, een Afro-Amerikaan van Texas, een Fransman.
Gisteren zijn we naar een potlock geweest. Iedereen brengt wat eten en drinken mee en je hebt een feest. Met 30 personen van over de hele wereld is dat altijd goed.
Deze avond is er een kroegentocht maar ik ben nog niet zeker of ik mee ga.
Morgen vertrek ik en fiets ik naar Death Valley, Kings Canyon, Sequioa NP, Yosemite NP en uiteindelijk naar San Francisco.
Daarna neem ik ergens een week ofzo rust om dan te beslissen waar ik verder naar toe wil.
Dit was het dan,
groeten,
nico
Mijn route was : Torrey-Capitol Reef NP-Bryce NP-north rim of Grand Canyon NP-Zion NP-Las Vegas
Totale afstand gefietst : 11 165km
Dus op zondag, 28 september, verlaat ik Torrey en fiets naar Capital Reef NP. Dit is een van de kleinere en minder bekende NP. Het is nog altijd in de staat Utah vooral bekend van de mormonen. Ook dit NP was eerst een mormonennederzetting. Het park is vooral gekend owv een grote bergkam die meer dan 100mijl lang het gebied beheerst. De bovenste lagen zijn allemaal door erosie verdwenen en dit laat de rode limestone laag over wat een prachtig zicht geeft.
Doordat er minder toeristen zijn, zijn de regels wat soepeler en kan ik gemakkelijk een trektocht doen en mijn fiets veilig achter laten. Ik blijf 2 nachten in de wildernis van het park kamperen. Men noemt dit backcountry hiken. Ik volg een van de zeldzame beken die het ganse jaar water hebben. Er is geen onderhouden pad zodat ik mijn eigen weg moet zoeken maar is wel een spoor van vorige kampeerders. Ik moet de beek een heel aantal keren kruisen maar dit geeft geen enkel probleem en het leidt me in een kloof. Hier is er schaduw en wat koeler. Gemiddelde temperaturen zijn overdag zo een 25gr C. Savonds was ik me zelfs in de beek. Ik zie niemand tijdens deze tocht en geniet van de rust.
Op de terugweg fiets ik nog even door Capitol George, dit is ook een kloof en ook heel leuk om er door te fietsen. Het is de eerste maal dat ik in zo een nauwe kloof kan fietsen.
De mormonen hebben hier vroeger aan fruitteelt gedaan en de boomgaarden zijn er nog altijd.
Ik pluk er een hoop appels. Als ik vroeger op het jaar hier was, had ik ook peren, perziken, noten enz kunnen plukken.
Ook is er een leuk museum in een vroeger huis, het is een beetje zoals Bokrijk maar dan niet zo oud.
Dinsdag fiets ik verder naar het zuiden en alweer kan ik een scenic byway volgen die echt fantastich is (HW12). Aangezien het nog steeds gebergte is, moet ik ook hier over een bergpas en de hoogste tot nu toe nl 2866m. Ik bereik de top juist voor het donker wordt en kampeer er op een viewpoint. Ik beleef er een prachtige zonsondergang. Als je in Europa de bergen in fietst, heb je eerst de loofbomen, dan naaldbomen die steeds kleiner worden tot je boven de boomgrens komt. Hier door de hitte van de woestijn heb je eerst semidessert dus zeer kleine naaldbomen die groter worden en dan loofbomen die nu door hun herfstkleuren wel heel prachtig zijn.
Ook de mensen zijn hier heel vriendelijk. Jullie hebben al enkele vb kunnen lezen maar toen ik de pas op fietste, stopte er een pickup truck en die offerde me een rit naar de top aan. Heel vriendelijk maar het bewijst ook dat er hier geen fietsmentaliteit is. Je ziet ook bijna geen fietsen tenzij wat mountainbikes op de RVs.
In Yellowstone kreeg ik een kaart speciaal voor fietsers en wat stond daar : rij met je auto naar de camping, reserveer daar je plaats voor de camping volzet is, rij dan naar de vertrekplaats van het mountainbike parcour en begin te fietsen. Tja, dat was heel nuttig voor mij.
Woensdag ochtend was natuurlijk heel interessant voor mij. Ik vertrek van de pas en de eerste 13km doe ik aan aan gem van 40,3km\u zonder veel te trappen.
In Boulder bezoek ik een Anasazi museum : dit is een indianenstam die beschouwd worden als de voorouders van de huidige pueblo-indians. Ze worden ook de anchestral pueblo indians genoemd. Er is een tentoonstelling, een nagebouwde pueblo en wat ruines. Het is leuk maar niet echt leerrijk.
Op donderdag, 2 oktober, bereik ik Bryce Canyon NP. Beroemd om zijn mooie rotsen. Deze hebben allemaal rare vormen door de erosie. Omdat dit hoog in het gebergte is, heeft men hier 200 nachten per jaar vorst. Door het constant vriezen en dooien en door de wind zijn deze hootoos echt wel bijzonder. Ik doe ook hier een backcountry hike van een nacht maar het is wel teleurstellend dat de meerdaagse wandelingen niet door de hootoos gaan maar enkel in het "gewone" gebergte.
De echte bijzondere hootoos of groepen hootoos krijgen namen zoals Wall Street, Queens Garden, amphiteater enz. Het is uitzonderlijk mooi maar toch vond ik Grand Capital Reef NP prachtiger.
Voor het weekend voorspelt men onweer en ik probeer een host te vinden. Er is een maar omdat ik eerst vraag voor donderdag en dan voor zaterdag kan hij niet. Het regent fel en het is koud. Door omstandigheden kom ik in contact met een koppel. Ze geven me eerst een warm middagmaal en later laten ze me ook overnachten. Het is een mormonenfamilie en als ik namiddag mee ga naar een verjaardagsfeest zie ik hoe zij dat vieren. Door hun geloof is alcohol, tabak maar ook koffie, thee en bijna elke frisdrank verboden. Het is wel een heel leuke ervaring.
Ze bidden ook voor elke maaltijd en hier beleef ik een minpunt. Ze danken voor de regen omdat ze deze zomer bijna geen gehad hebben. Ik heb hier wel een heel andere mening over maar ja,
Ik praat wat met de 3 verschillende generaties en leer wat over hun manier van leven. Het is wel zo dat het verleden tijd is dat een man meerdere vrouwen mocht hebben.
Hun officiele naam is Church of Jesus Christ of the latter day saints. Zoals zoveel gelovigen zijn ze radicaal tegen elke vorm van abortus en ze zullen dus allemaal voor de republikeinen en John McCaine stemmen.
De democraten willen ook de vrijheid om wapens te hebben beperken en hier zijn ook veel jagers dus dat is nog een grote groep die voor de republikeinen zullen stemmen. Het is voor mij soms dan ook niet zeker dat Obama de verkiezingen zal winnen.
Ook een sterk punt in hun geloof is dat ze hun geloof moeten verspreiden en de jongeren gaan dus regelmatig op misie en ook Europa hoort bij de streken die "gered" moeten worden. Ik ben wat geinteresseerd in de religie in het algemeen omdat het zo een grote impact heeft op de politiek enz. Als gevolg krijg ik dadelijk een engelstalig boek en nog geen uur later vinden ze zelfs een nederlandstalig boek.
Ze zijn heel vrijgevig. Ze bieden me schoenen en kousen aan omdat ze denken dat ik te weinig bij heb. Ik fietste nogmaals in mijn sandalen met plastiek zakken. De schoenen heb ik geweigerd maar omdat mijn kousen versleten waren heb ik die aanvaard.
Gelukkig is Conny ook een filmfan en kan ik een goede film bekijken. Zelf kijken ze liever naar het halfjaarlijks congres van de mormonen maar dat was toch iets te veel voor mij om daar uren naar te kijken.
2 dagen later bereik ik de noordkant van de Grand Canyon. Hier had ik graag naar de Colorado rivier gewandeld maar omdat het een hoogteverschil is van 1800m en een afstand van 23 km kun je het niet in 1 dag doen. Door de hoogte (8000ft) vertrek je sochtends in de kou en op de bodem is het 30 a 35 gr C. Je kunt het in 2 dagen doen maar ze raden je aan om het in 3d te doen. Je hebt hier een vergunning of permit voor nodig en de meeste worden 4 maanden op voorhand gereserveerd. Men houdt er wel enkele over voor Walkinns zoals ik maar nog moest ik 2 dagen wachten. Dat wou ik niet.
Ik heb er dan maar 1 dag gewandeld met een hoogteverschil van bijna 1000m en je voelt het verschil in temperatuur heel snel en ook hier ga je van naaldbomen vrij snel tussen de cactussen. Het is niet uitzonderlijk mooi maar ik ben wel onder de indruk van de grootte van het geheel. Je voelt je wel echt klein als je daar bent. Door de afstand kun je de rivier ook niet zien.
Ik kampeer 2 nachten boven op de rim en heb er geen kou omdat de hitte van de woestijn door de canyon komt en snacht stijgt, is het snachts daar relatief warm.
Hier ontmoet ik Aaron die gedurende 60 dagen wandelt tussen en in de verschillende NP. Hij is echt licht bepakt. Heeft zelfs geen tent bij slects een klein zeil dat hij over zich en zijn slaapzak spant voor de regen. Ik lijk wel een luxe reiziger in vergelijking met hem.
De voorbije dagen had ik wat last van de hitte en vermoeidheid dacht ik. Ik had veel moeite om de grand Canyon te bereiken en fietste maar 80km per dag. Op mijn terugweg weet ik opeens waarom. Het merendeel van weg was vals plat en toen wist ik nog niet dat de grand canyon opzo een hoogte lag. Als ik op woensdag, 8 october, terugfiets merk ik het wel. Ik bevries bijna als ik vertrek in de ochtend maar na 2u ben ik weer aan het bakken in de woestijn. Ik fiets vandaag aan een gemiddelde van 20,4 km\u. Het is een leuke dag.
Op donderdag bereik ik Zion NP. Je merkt dat er hier vele NP kort bij elkaar liggen. Men noemt deze streek ook het Colorado Plateau en door de tectonische activiteit van de aardplaten is dit plateau op grotere hoogte komen liggen met de prachtige natuur als gevolg vandaar de vele NP.
Zion NP is ook een canyon maar eentje met fantastische schoonheid. Ik kan een backcountry permit bemachtigen en heb een geweldige trektocht door hidden canyon enz. Ik kampeer een beetje tegen de regels op het hoogste punt van de canyon nl Observation Point en kan de hele canyon overzien van hier. Geniet van deze kampeerplaats.
Ik ben via het oosten het park binnen gefietst en daar is een tunnel waar ik niet door mag. Ik krijg een lift maar door de trektocht sta ik de volgende dag weer aan die ingang zodat ik opnieuw een lift moet zoeken. Dit lukt echt zonder problemen of veel tijdsverlies. Het is een ouder koppel uit Florida en ze zijn hier een dag te vroeg omdat ze in Bryce last hadden van hoogteziekte.
In deze parken zijn er zelfs nu nog vele fietsers en ik ontmoet een Zwitsers en aan Amerikaans koppel, een amerikaanse solofietser enz.
Krijg vele leuke tips en op vrijdag avond vind ik zo een leuke en gratis camping langs een rivier. Eigenlijk is dit overstromingsgebied maar dat is alleen nodig in de lente als de sneeuw smelt en soms in de zomer als het erg stormt maar dit periode is al weer voorbij.
Zaterdag is er opnieuw een regenfront daar maar nu bereik op tijd mijn host. Hij neemt me mee naar een klein maar mooi state park waar we wat wandelen en ik veel uitleg krijg. Ik zie er ook eeuwenoude tekeningen die in de rosten zijn gekerfd. We stoppen wat vroeger door het weer. Denise is een deeltijds gids voor fietsvakanties en kan me geweldige info geven.
Ze hebben ook een pooltafel waar we enkele spelletjes spelen enz. Davy is een muziekliefhebber en heeft goede connecties. Hij heeft een poster van de beatles die door de 4 beatles is gesigneerd.
Het is ook in dit dorp dat ik mijn eerste palmboom zie.
Als ik zondag vertrek, vraag ik of ze zin hebben om een stukje mee te fietsen. Er is een kleine pas met een mooi uitzicht maar ze vinden het te koud. Het is meer dan 10gr C en ik fiets als snel zonder lange mouwen maar voor hun komt dit "slechte" weer iets te snel. Het belooft voor de komende dagen als ik in de echte woestijn moet fietsen en na Las Vegas naar Death Valley fiets.
Een valley die onder zeeniveau ligt en beschouwt wordt als de warmste plek in de USA.
sAvonds kampeer ik voor het eerst in de woestijn. Er is dus geen boom of struik om mijn tent achter te zetten en je kunt me dus kilometers ver zien. Er zijn wel enkele kleine heuvels dus je moet op de top staan.
Maandag bereik ik Las Vegas waar ik nu voor de 4de nacht verblijf. Ik heb de stip snachts al gezien. Dit is de plaats waar al de grote casinos zijn. Binnen zijn ze allemaal hetzelfde maar aan de buitenkant bouwen ze met themas zoals Parijs (Eifeltoren), Treaure Island (er zijn 2 zeeroversschepen die elke 90 min een schouw opvoeren waarbij er eentje zinkt), er is een schouwspel met fonteinen en muziek voor de Bellagio enz.
Mijn host heeft ook een pooltafel en met de andere gasten is het hier heel fijn. Een Duits koppel, een Afro-Amerikaan van Texas, een Fransman.
Gisteren zijn we naar een potlock geweest. Iedereen brengt wat eten en drinken mee en je hebt een feest. Met 30 personen van over de hele wereld is dat altijd goed.
Deze avond is er een kroegentocht maar ik ben nog niet zeker of ik mee ga.
Morgen vertrek ik en fiets ik naar Death Valley, Kings Canyon, Sequioa NP, Yosemite NP en uiteindelijk naar San Francisco.
Daarna neem ik ergens een week ofzo rust om dan te beslissen waar ik verder naar toe wil.
Dit was het dan,
groeten,
nico
woensdag 15 oktober 2008
calgary-yellowstone-torrey
Hello everybody,
I finally found some time to update my log.
My route was : calgary-great falls-yellowstone-jackson-vernal-torrey.
On monday, september 8th, i left Calgary heading south to the USA and looking for warmer weather.
Although the days were still very good the nights are cold with sometimes freezing temperatures.
On tuesday i was near the border when i read a sign that the border closes at 6pm. So i cycled hard to be there on time. On a viewpoint i ask 3 older ladies how far i had to go. They said it is just around the corner at the most a mile. They were very friendly and looked very nice just like the grandmothers you see on TV.
I had still an hour so i took my time and than continued. Than i turned out that it was more than 10 miles. I reached the border just in time. The guards were so friendly to restart their computers and do the paperwork but i must admit by this time the old ladies had turned into 3 old witches or bitches (i dont know which the correct english term is but both are useable i think).
So i was in the USA in the state Montana. The welcome here is also one i will remember. Just after i crossed the border a storm reached me and it started to rain, thunder with lightning and i was cold.
So i put my tent up just next to the road because of the closed border there wouldnot be any traffic. The rain continued till noon next day. A borderguard saw me, asked for my papers but luckily i was in an indianreservation and he had no authority here but did get the advice to leave. So i did that.
I am back in the mountains now and i noticed it quiet fast. That wednesday night was very cold. I frooze so hard that i couldnot open my zipper and had to pool out a pick before i could leave my tent.
I was camping on a rest area and very late in the evening a RV stopped close to me. That morning the guy came to apologize to have bordered me and offered me a cup of coffee. Well, when it is freezing you can allways border me in the night if you give me a hot drink in the morning so i was even happy with this.
Today it is also 9/11 but i didnot notice it much accept for an motorcycle ride in Great Falls where i stayed the night with Lindsay, a member from CS.
He showed me the town and the falls of the Missouri. He was a very nice host and even showed me the way i could continue along a scenci byway (HW 89). It was very beautifull.
I had a mentall dipp here in the morning but i met 2 other cyclists from Nevada. Jonathan and Mike. We cycled together for a day and had a good time.
We crossed a pass at 7393 feet and i was the first on the top, yeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah.
On sonday, september 14, i reached Gardiner, a small town just before Yellowstone. Here i had a not so good experience with a CS member. She completely forgot i was coming. So i ended up camping in the yard of her neighbour and even took a shower there.
Yellowstone is a gigantic vulcano and there fore very different from the others NP. I liked it a lot. I saw mudpoles, steam coming out the ground, sulphur damps and ofcourse the famous geyser : old faithfull.
Here i noticed that my knowledge of geology and of english wasnot good enouhg to understand everything but it stil was very interesting.
There is also a lot of wildlife : moose, elk and bisons. While watching the bisons i almost got in trouble. There was a small herd crossing the street and i stopped and took a picture. A car passed me and stopped just there were the bisons were crossing. Others cars stopped behind me and the bisons couldnot cross anymore. The few remaining bisons were looking where i was easy to cross and join the herd and than i noticed i was the weak point so i moved forward and stopped next to the car before me so i was protected and they could cross. My look to the driver was not really friendly
I was amazed by the grand canyon of yellowstone especially when they told me i was formed in a few days or weeks when i gigantic glacierlake rushed away after the glaciers melted.
Unfortunally, the zippers of my tent broke here and couldnot close my tent anymore. While it was freezing at night and the forecast was bad weather in the weekend i cycled through yellowstone and grand tetons in 4 days and couldnot do a long hike.
On Thursday, sept 18, i reached Jackson where i stayed with Karen and Chuck, the parents of a Warmshowers member. She moved away to go to college but didnot change her profile but she arranged my stay with her parents.
Chuck and Karen were very nice. They searched and found a lady who can fix zippers. So my tent was fixed fast and on Friday Karen offered me a ride in Grand Tetons so i could do a day hike.
On saturday Chuck who is a hunter took me on a elkhunt. He is hunting with bow and arrow. This was very new to me and i had fun hiking in a way i would not do on my one.
They also coocked me some great meals and so on.
Karen and Chuck, i really loved my stay with you and enjoyed the things we did and our conversations.
The only thing that was not very good was getting up at 4.30am for the hunt. I am really not a morning person.
I left on sunday and had that day my 5th flat tyre. That night some bad weather passed but because i was not so high in the mountains i had no snow. I did see a car coming from the mountains covered with 2 inches of snow. I stayed in my tent till the afternoon when it cleared up.
On wednesday, sept 24, i reached Vernal where i had another good stay with Lori and Chris. Here i had my first burrito ever in a mexican restaurant.
Now the indian summer has started and i enjoyed my cycling. Here is also a region where they gain a lot of oil. I am also cycling more in the valleys but that means that i have to cycle on high mountain passes. One was 8428 feet high.
Feeling more and more physical exhaustion and because several of the NP i wanted to visit are high in the mountains i decided not to go to Arches NP, Monument Valley and Canyonlands. I hope this give me the time and opportunity to visit Yosemite.
I am a bit disappointed because several other cyclists told me it is very beautifull there.
Vernal is in the desertstate Utah. I am still high enough so it is semidesert but i did see my first cactus today.
On saturday, september 27, i reach Torrey a small village just before Capitol Reef NP but that story i will tell in a next message.
I can say that i had again a good stay with a CSmember Vassi and we watched an excellent movie together called Babel.
greetings,
nico
I finally found some time to update my log.
My route was : calgary-great falls-yellowstone-jackson-vernal-torrey.
On monday, september 8th, i left Calgary heading south to the USA and looking for warmer weather.
Although the days were still very good the nights are cold with sometimes freezing temperatures.
On tuesday i was near the border when i read a sign that the border closes at 6pm. So i cycled hard to be there on time. On a viewpoint i ask 3 older ladies how far i had to go. They said it is just around the corner at the most a mile. They were very friendly and looked very nice just like the grandmothers you see on TV.
I had still an hour so i took my time and than continued. Than i turned out that it was more than 10 miles. I reached the border just in time. The guards were so friendly to restart their computers and do the paperwork but i must admit by this time the old ladies had turned into 3 old witches or bitches (i dont know which the correct english term is but both are useable i think).
So i was in the USA in the state Montana. The welcome here is also one i will remember. Just after i crossed the border a storm reached me and it started to rain, thunder with lightning and i was cold.
So i put my tent up just next to the road because of the closed border there wouldnot be any traffic. The rain continued till noon next day. A borderguard saw me, asked for my papers but luckily i was in an indianreservation and he had no authority here but did get the advice to leave. So i did that.
I am back in the mountains now and i noticed it quiet fast. That wednesday night was very cold. I frooze so hard that i couldnot open my zipper and had to pool out a pick before i could leave my tent.
I was camping on a rest area and very late in the evening a RV stopped close to me. That morning the guy came to apologize to have bordered me and offered me a cup of coffee. Well, when it is freezing you can allways border me in the night if you give me a hot drink in the morning so i was even happy with this.
Today it is also 9/11 but i didnot notice it much accept for an motorcycle ride in Great Falls where i stayed the night with Lindsay, a member from CS.
He showed me the town and the falls of the Missouri. He was a very nice host and even showed me the way i could continue along a scenci byway (HW 89). It was very beautifull.
I had a mentall dipp here in the morning but i met 2 other cyclists from Nevada. Jonathan and Mike. We cycled together for a day and had a good time.
We crossed a pass at 7393 feet and i was the first on the top, yeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah.
On sonday, september 14, i reached Gardiner, a small town just before Yellowstone. Here i had a not so good experience with a CS member. She completely forgot i was coming. So i ended up camping in the yard of her neighbour and even took a shower there.
Yellowstone is a gigantic vulcano and there fore very different from the others NP. I liked it a lot. I saw mudpoles, steam coming out the ground, sulphur damps and ofcourse the famous geyser : old faithfull.
Here i noticed that my knowledge of geology and of english wasnot good enouhg to understand everything but it stil was very interesting.
There is also a lot of wildlife : moose, elk and bisons. While watching the bisons i almost got in trouble. There was a small herd crossing the street and i stopped and took a picture. A car passed me and stopped just there were the bisons were crossing. Others cars stopped behind me and the bisons couldnot cross anymore. The few remaining bisons were looking where i was easy to cross and join the herd and than i noticed i was the weak point so i moved forward and stopped next to the car before me so i was protected and they could cross. My look to the driver was not really friendly
I was amazed by the grand canyon of yellowstone especially when they told me i was formed in a few days or weeks when i gigantic glacierlake rushed away after the glaciers melted.
Unfortunally, the zippers of my tent broke here and couldnot close my tent anymore. While it was freezing at night and the forecast was bad weather in the weekend i cycled through yellowstone and grand tetons in 4 days and couldnot do a long hike.
On Thursday, sept 18, i reached Jackson where i stayed with Karen and Chuck, the parents of a Warmshowers member. She moved away to go to college but didnot change her profile but she arranged my stay with her parents.
Chuck and Karen were very nice. They searched and found a lady who can fix zippers. So my tent was fixed fast and on Friday Karen offered me a ride in Grand Tetons so i could do a day hike.
On saturday Chuck who is a hunter took me on a elkhunt. He is hunting with bow and arrow. This was very new to me and i had fun hiking in a way i would not do on my one.
They also coocked me some great meals and so on.
Karen and Chuck, i really loved my stay with you and enjoyed the things we did and our conversations.
The only thing that was not very good was getting up at 4.30am for the hunt. I am really not a morning person.
I left on sunday and had that day my 5th flat tyre. That night some bad weather passed but because i was not so high in the mountains i had no snow. I did see a car coming from the mountains covered with 2 inches of snow. I stayed in my tent till the afternoon when it cleared up.
On wednesday, sept 24, i reached Vernal where i had another good stay with Lori and Chris. Here i had my first burrito ever in a mexican restaurant.
Now the indian summer has started and i enjoyed my cycling. Here is also a region where they gain a lot of oil. I am also cycling more in the valleys but that means that i have to cycle on high mountain passes. One was 8428 feet high.
Feeling more and more physical exhaustion and because several of the NP i wanted to visit are high in the mountains i decided not to go to Arches NP, Monument Valley and Canyonlands. I hope this give me the time and opportunity to visit Yosemite.
I am a bit disappointed because several other cyclists told me it is very beautifull there.
Vernal is in the desertstate Utah. I am still high enough so it is semidesert but i did see my first cactus today.
On saturday, september 27, i reach Torrey a small village just before Capitol Reef NP but that story i will tell in a next message.
I can say that i had again a good stay with a CSmember Vassi and we watched an excellent movie together called Babel.
greetings,
nico
Calgary-Yellowstone-Torrey
Dag allemaal,
Mijn route was van Calgary-Yellowstone NP-Jackson-Torrey.
Totale afstand gefietst : 10 038km
Op maandag, 8 september, verlaat ik Calgary en het weer de laatste dagen was warm overdag en koud snachts met elke dag een korte regenbui. Calgary ligt niet in de bergen en ik fiets nu door de prairies die nog duizenden km naar het oosten verder gaan maar ik ben nu op weg naar het zuiden, naar de VS.
Dinsdag, in de late namiddag ben ik bijna aan de grens als ik een bord zie dat de grenspost sluit om 18u. Ik fiets dus stevig verder maar moet juist hier weer de bergen in. Het vlot dus niet en ik ben bevreesd dat ik de grens niet meer op tijd zal bereiken. Op een rustplaats vraag ik hoever de grens nog is. Het zijn drie oudere dames die heel vriendelijk zijn en er lief uit zien. De ideale grootmoeders uit een TVserie.
Het antwoord is : "it is just around the corner. Maybe a half mile to a mile." Dus maximaal een 2km. Ik weet ondertussen dat men hier totaal geen afstand kan schatten. Meestal krijg je een antwoord als het is 15 minuten rijden enz. Maar ik heb nog een uur en ik denk zelfs als ze er 5km langs zijn heb ik nog tijd. Ik heb honger maar besluit toch om door te fietsen. Het blijkt nu dat de grens nog 15km verder is en bergop en met veel moeite ben ik juist op tijd. De grenswachters zijn zo vriendelijk om hun computers ed weer op te starten en me door te laten. Ik moet wel zeggen dat die drie dames nu drie oude lelijke heksen zijn geworden die ik met plezier de nek had omgedraaid.
Maar goed, ik ben dus goed en wel in VS in de staat Montana. Het welkom hier is er eentje om te onthouden. Terwijl aan de grenspost mijn papieren worden gecontroleerd steekt er een storm op. Ik ben nog geen kilometer verder of het regent, dondert, bliksemt en het geeft zelfs een beetje sneeuw. Omdat er geen verkeer is (de grenspost is gesloten) kan ik veilig kamperen vlak bij de weg. Smorgens regent het nog en ik blijf dus in mijn tentje tot rond 11u een grenswachter voorbij rijdt. Stopt en mijn papieren controleert. Het blijkt echter dat ik al in het indianenreservaat ben en hij heeft hier geen bevoegdheid maar ik krijg wel de raad om verder te fietsen. Het regent nu wat minder en ik vertrek dus.
De volgende dagen schiet ik goed op en valt er niet veel te melden. Het wordt echter snachts kouder en donderdag ochtend word ik wakker van de koude. Ik krijg zelfs mijn tent niet open. De ritssluiting is vastgevroren en ik moet een piket uittrekken om zo uit de tent te geraken. Mijn fles water die ik in het voortentje had gelegd, is zelfs gedeeltelijk bevroren. Ijswater is heel lekker als het 30 gr is maar nu....
Ik heb hier gekampeerd op een restarea en dat gebeurd hier meer. Soms staan hier wel 10 RVs. Nu aan het eind van het seizoen echter niet meer maar savonds is er wel eentje gestopt toen ik al in mijn tent lag. Smorgens komt hij zich verontschuldigen en biedt me een tas koffie aan. Met veel plezier neem ik die aan. Als ik mijn tent heb opgeruimd en terug koude handen heb, krijg ik nog een tas. We beginnen te praten en al snel blijkt dat hij een echte redneck van het zuiden is. Obama deugt niet, is een communist enz. Toch is het een leerrijk contact.
s Avonds bereik ik Great Falls en kan ik bij een lid van couchsurfing blijven. Heerlijk een hete douche, warme kamer, een lekkere pizza,... Lindsay laat me ook de stad zien en vooral de watervallen van de Missouri.
Het weer wordt hierna beter en vooral warmer. Ik fiets verder langs HW 89 een officiele scenic byway (the little belt genaamd) en het is genieten . Vooral ook omdat ik hier het gezelschap heb van 2 andere fietsers nl Jonathan en zijn stiefvader Mike. We moeten een pas over van 7393feet (ca 2200m) en het eindigt een wedstrijdje dat ik win.
We zien ook enkele verlaten mijnen (zilver en tin).
Op zondag, 14 september, bereik ik Gardiner. Het laatste dorpje voor Yellowstone. Normaal zou ik hier een ander lid ontmoeten maar ze is totaal vergeten dat ik kom. Het eindigt ermee dat ik kampeer in de tuin van haar buurvrouw en ik kan me daar ook douchen. Savonds laat komt ze terug van het werk en verontschuldigt zich. Het is mijn slechtste ervaring van CS zover.
Wel heb ik hier ook een leuke ontmoeting met een koppel uit Edegem die me als Belg herkennen aan mijn Tshirt. Het is leuk om nog eens nederlands te praten.
Yellowstone is eigenlijk een oude maar nog licht actieve supervulkaan en is dus helemaal anders dan de andere NP. De laatste uitbarsting is 240 000 jaar geleden maar men heeft resten van rotsen gevonden in 20 verschillende staten tot in Noord-Texas.
Ik zie hier stomend water uit de grond komen, zwaveldampen, kokende modder enz. De bacterien die in dit heet en zuur milieu kunnen leven, maken het zeer kleurrijk. Er is veel erosie en de rosten hebben dan ook rare vormen. De krater is nu dichtgeslipt en vormt een plateau van 30 op 40km waar zeer veel wildlife leeft. Men heeft hier bisons opnieuw geintroduceerd en ook wolven. Wolven zie je bijna nooit maar de bisons zie ik wel en kom bijna in de problemen. Op een moment is er een grote kudde links en een kleine rechts die de weg willen oversteken. Ik stop en enkele bisons steken over maar dan komt er een auto die me voorbij rijdt en stopt midden op de plaats waar de bisons oversteken om er een foto te nemen. Ondertussen staan er ook autos achter mij en ik zie de weinige resterende bisons rondkijken om een doorgang naar de grote kudde te vinden. Ik besef dan dat ik met mijn fietsje de gemakkelijkste uitweg ben en niet echt een partij voor een volwassen bison. Ik maak dan dat ik langs de auto sta zodat ik veilig ben en de bisons een doorgang hebben.
Ik zie nog veel elk die nu in paarseizoen zijn, elanden, enz.
Door de vulkanische activiteit zijn er ook enkele geysers hier en ik zie een uitbarsting van de meest bekende nl old faithfull.
In de ijstijd waren hier geweldige gletschers en toen die smolten ontstond er reuzemeer dat een tijd geblokkeerd werd door deze gletschers. Toen die nog verder wegsmolten kon het water wegvloeien en dit gebeurde met zo een kracht dat er in enkele dagen tot weken een grote kloof werd gecreeerd die men nu de grand canyon of yellowstone noemt.
Yellowstone ligt dus op een plateau op 2500m hoogte.
Ik kom hier in een andere staat nl Wyoming en moet ook meerdere malen de continental divide over. Dus het is hier veel klimwerk. Er is een pas tot 2700m de hoogste ooit voor mij.
Mijn tent blijft me problemen geven want nu begeven beide ritssluitingen het en ik kan dus mijn tent niet meer fatsoenlijk toedoen. Omdat men dan ook nog eens een storm voorspelt, fiets ik in 4 dagen door het park en kan er geen meerdaagse trektocht houden. Wel doe ik kleinere wandelingen.
In Jackson, een stadje ten zuiden van Yellowstone, ontmoet ik Karen en Chuck, de ouders van een CSlid. Zij onthalen me heel gastvrij. Ze kennen iemand die ritssluitingen repareert en na enig zoeken vinden ze die ook. Mijn tent wordt dan snel gerepareerd. Omdat Karen ook werkt in het park, wil ze me wel even meenemen zodat ik nog een dagtocht kan maken. Dit is in Grand Tetons, een park dat aansluit op Yellowstone maar geen vulkaan is. Door de herfstkleuren is dit nu echter fantastisch mooi en niet teveel toeristen.
De parken hebben goede infocentra en ik koop hier ook een boek over de grote indianenleiders die het verzet tegen de US hebben geleid.
Chuck die een fervente jager is, vraagt of ik geen interesse heb om op zaterdag (20 sept) mee te gaan. Het blijkt dat hij met pijl en boog jaagt op elk en ik denk dat het een goede gelegenheid is om de natuur hier buiten de trails te zien.Ik krijg camouflage kledij en een hoorn om elk geloei na te bootsen enz.
We zien meerdere elk maar ze moeten tot op minder dan 30m komen. Eentje doet het bijna maar dan draait de wind en hij vlucht weg.
Als Chuck heeft 4 weken om een elk te schieten want daarna opent het jachtseizoen met het geweer. Als het nodig is, zal ook hij met een geweer op jacht gaan.
Chuck is ook een nurse practisoner dwz dat hij een verpleger is maar met de bevoegdheid om medicijnen voor te schrijven. Dit is diploma dat men gecreeerd heeft om in afgelegen streken en kleine dorpjes waar geen doktors zijn toch een goede verzorging te hebben.
Savonds eten we elkburger op de BBQ. Helaas geen vers vlees.
Zaterdag regent het een beetje en de mensen zijn hier heel blij omdat ze al maanden geen regen meer gehad hebben en ze voorzichtig moeten zijn met hun voorraad. Persoonlijk deel ik deze vreugde niet. Ik maak wel het grapje dat als je iemand van Belgie uitnodigt je regen mag verwachten.
Zondag fiets ik verder en heb ook mijn 5de lekke band. Ik ben ergens in een stukje metaal gereden en kan het met enige moeite verwijderen.
Maandag komt de voorspelde storm aan. (2 dagen later dan verwacht en daarom dacht ik dat het al gepasseerd was en ook vieren Chuch en Karen hun huwelijksverjaardag en ze wouden niet echt een gast dan). Gelukkig ben ik nu niet meer in het hooggebergte en is het alleen regen. Ik zie wel een auto uit de bergen komen met bijna 10cm sneeuw op zijn koffer.
Door een misverstand heb ik bijna geen plaats om te kamperen maar doe dit uiteindelijk in de tuin van een oude dame midden in een dorp. Door de regen blijf ik een halve dag daar staan maar dat vindt ze niet erg.
Ik ben nu in een streek waar veel olie is en die wordt door de hoge olieprijzen ook opgepompd. Dit gebeurd nog niet zo lang omdat het veel kost om dit te doen en vroeger zou dit niet rendabel geweest zijn.
De indian summer di een herst met warme dagen maar koele of koude nachten is nu echt aangebroken en het is weer aangenaam fietsen. Alleen waarschuwt men me voor de herfststormen die heel fel kunnen zijn.
Meestal ben ik nu in lager gelegen gebied tussen de bergen maar dit houdt ook in dat ik regelmatig over bergpassen moet.
Op woensdag, 24 september, ben ik in Vernal en samen met mijn host eet ik mijn eerste echte Mexicaanse burrito. Vandaag ben ik in de woestijnstaat Utah terechtgekomen na een pas van 2700m hoogte.
Het is hier nog niet echte woestijn maar semidessert owv de hoogte maar de nachten zijn terug warm en ik heb moeite om me aan te passen. Voel de lichamelijke vermoeidheid snel toe nemen en besluit mijn route in de bergen aan te passen en dus niet naar Arches NP, Monument Valley en Canyonlands NP te fietsen.
Deze parken en enkele andere die ik wel bezoek liggen op grotere hoogte en de tijd om ze met redelijk weer te bezoeken is te kort.
Dit is ook de dag dat ik voor de eerste maal cactussen zie en me er ook dadelijk aan prik.
Ik moet hier niet meer oppassen voor beren maar langzaam maar zeker kom ik nu in het gebied waar slangen en vooral ratelslangen zijn. Ook is water vinden nu meer een probleem. Er zijn bijna geen beken meer dus water filteren gaat niet. Ook mijn gevriesdroogde voeding die ik als reserve hou, heeft nu weinig nut omdat je zonder water er niets mee kunt doen. Ik moet me dus aanpassen aan het klimaat waarin ik nog nooit gefietst heb maar tot nu toe lukt het goed.
Op zaterdag. 27 sept, bereik ik torrey, een dorpje voor Grand Capitol reef NP waar ik een rustdag neem bij een CSlid. We zien samen een film nl Babel met Brad Pritt en ik kan die wel aanraden.
De rest van het verhaal krijgen jullie later.
groeten,
nico
Mijn route was van Calgary-Yellowstone NP-Jackson-Torrey.
Totale afstand gefietst : 10 038km
Op maandag, 8 september, verlaat ik Calgary en het weer de laatste dagen was warm overdag en koud snachts met elke dag een korte regenbui. Calgary ligt niet in de bergen en ik fiets nu door de prairies die nog duizenden km naar het oosten verder gaan maar ik ben nu op weg naar het zuiden, naar de VS.
Dinsdag, in de late namiddag ben ik bijna aan de grens als ik een bord zie dat de grenspost sluit om 18u. Ik fiets dus stevig verder maar moet juist hier weer de bergen in. Het vlot dus niet en ik ben bevreesd dat ik de grens niet meer op tijd zal bereiken. Op een rustplaats vraag ik hoever de grens nog is. Het zijn drie oudere dames die heel vriendelijk zijn en er lief uit zien. De ideale grootmoeders uit een TVserie.
Het antwoord is : "it is just around the corner. Maybe a half mile to a mile." Dus maximaal een 2km. Ik weet ondertussen dat men hier totaal geen afstand kan schatten. Meestal krijg je een antwoord als het is 15 minuten rijden enz. Maar ik heb nog een uur en ik denk zelfs als ze er 5km langs zijn heb ik nog tijd. Ik heb honger maar besluit toch om door te fietsen. Het blijkt nu dat de grens nog 15km verder is en bergop en met veel moeite ben ik juist op tijd. De grenswachters zijn zo vriendelijk om hun computers ed weer op te starten en me door te laten. Ik moet wel zeggen dat die drie dames nu drie oude lelijke heksen zijn geworden die ik met plezier de nek had omgedraaid.
Maar goed, ik ben dus goed en wel in VS in de staat Montana. Het welkom hier is er eentje om te onthouden. Terwijl aan de grenspost mijn papieren worden gecontroleerd steekt er een storm op. Ik ben nog geen kilometer verder of het regent, dondert, bliksemt en het geeft zelfs een beetje sneeuw. Omdat er geen verkeer is (de grenspost is gesloten) kan ik veilig kamperen vlak bij de weg. Smorgens regent het nog en ik blijf dus in mijn tentje tot rond 11u een grenswachter voorbij rijdt. Stopt en mijn papieren controleert. Het blijkt echter dat ik al in het indianenreservaat ben en hij heeft hier geen bevoegdheid maar ik krijg wel de raad om verder te fietsen. Het regent nu wat minder en ik vertrek dus.
De volgende dagen schiet ik goed op en valt er niet veel te melden. Het wordt echter snachts kouder en donderdag ochtend word ik wakker van de koude. Ik krijg zelfs mijn tent niet open. De ritssluiting is vastgevroren en ik moet een piket uittrekken om zo uit de tent te geraken. Mijn fles water die ik in het voortentje had gelegd, is zelfs gedeeltelijk bevroren. Ijswater is heel lekker als het 30 gr is maar nu....
Ik heb hier gekampeerd op een restarea en dat gebeurd hier meer. Soms staan hier wel 10 RVs. Nu aan het eind van het seizoen echter niet meer maar savonds is er wel eentje gestopt toen ik al in mijn tent lag. Smorgens komt hij zich verontschuldigen en biedt me een tas koffie aan. Met veel plezier neem ik die aan. Als ik mijn tent heb opgeruimd en terug koude handen heb, krijg ik nog een tas. We beginnen te praten en al snel blijkt dat hij een echte redneck van het zuiden is. Obama deugt niet, is een communist enz. Toch is het een leerrijk contact.
s Avonds bereik ik Great Falls en kan ik bij een lid van couchsurfing blijven. Heerlijk een hete douche, warme kamer, een lekkere pizza,... Lindsay laat me ook de stad zien en vooral de watervallen van de Missouri.
Het weer wordt hierna beter en vooral warmer. Ik fiets verder langs HW 89 een officiele scenic byway (the little belt genaamd) en het is genieten . Vooral ook omdat ik hier het gezelschap heb van 2 andere fietsers nl Jonathan en zijn stiefvader Mike. We moeten een pas over van 7393feet (ca 2200m) en het eindigt een wedstrijdje dat ik win.
We zien ook enkele verlaten mijnen (zilver en tin).
Op zondag, 14 september, bereik ik Gardiner. Het laatste dorpje voor Yellowstone. Normaal zou ik hier een ander lid ontmoeten maar ze is totaal vergeten dat ik kom. Het eindigt ermee dat ik kampeer in de tuin van haar buurvrouw en ik kan me daar ook douchen. Savonds laat komt ze terug van het werk en verontschuldigt zich. Het is mijn slechtste ervaring van CS zover.
Wel heb ik hier ook een leuke ontmoeting met een koppel uit Edegem die me als Belg herkennen aan mijn Tshirt. Het is leuk om nog eens nederlands te praten.
Yellowstone is eigenlijk een oude maar nog licht actieve supervulkaan en is dus helemaal anders dan de andere NP. De laatste uitbarsting is 240 000 jaar geleden maar men heeft resten van rotsen gevonden in 20 verschillende staten tot in Noord-Texas.
Ik zie hier stomend water uit de grond komen, zwaveldampen, kokende modder enz. De bacterien die in dit heet en zuur milieu kunnen leven, maken het zeer kleurrijk. Er is veel erosie en de rosten hebben dan ook rare vormen. De krater is nu dichtgeslipt en vormt een plateau van 30 op 40km waar zeer veel wildlife leeft. Men heeft hier bisons opnieuw geintroduceerd en ook wolven. Wolven zie je bijna nooit maar de bisons zie ik wel en kom bijna in de problemen. Op een moment is er een grote kudde links en een kleine rechts die de weg willen oversteken. Ik stop en enkele bisons steken over maar dan komt er een auto die me voorbij rijdt en stopt midden op de plaats waar de bisons oversteken om er een foto te nemen. Ondertussen staan er ook autos achter mij en ik zie de weinige resterende bisons rondkijken om een doorgang naar de grote kudde te vinden. Ik besef dan dat ik met mijn fietsje de gemakkelijkste uitweg ben en niet echt een partij voor een volwassen bison. Ik maak dan dat ik langs de auto sta zodat ik veilig ben en de bisons een doorgang hebben.
Ik zie nog veel elk die nu in paarseizoen zijn, elanden, enz.
Door de vulkanische activiteit zijn er ook enkele geysers hier en ik zie een uitbarsting van de meest bekende nl old faithfull.
In de ijstijd waren hier geweldige gletschers en toen die smolten ontstond er reuzemeer dat een tijd geblokkeerd werd door deze gletschers. Toen die nog verder wegsmolten kon het water wegvloeien en dit gebeurde met zo een kracht dat er in enkele dagen tot weken een grote kloof werd gecreeerd die men nu de grand canyon of yellowstone noemt.
Yellowstone ligt dus op een plateau op 2500m hoogte.
Ik kom hier in een andere staat nl Wyoming en moet ook meerdere malen de continental divide over. Dus het is hier veel klimwerk. Er is een pas tot 2700m de hoogste ooit voor mij.
Mijn tent blijft me problemen geven want nu begeven beide ritssluitingen het en ik kan dus mijn tent niet meer fatsoenlijk toedoen. Omdat men dan ook nog eens een storm voorspelt, fiets ik in 4 dagen door het park en kan er geen meerdaagse trektocht houden. Wel doe ik kleinere wandelingen.
In Jackson, een stadje ten zuiden van Yellowstone, ontmoet ik Karen en Chuck, de ouders van een CSlid. Zij onthalen me heel gastvrij. Ze kennen iemand die ritssluitingen repareert en na enig zoeken vinden ze die ook. Mijn tent wordt dan snel gerepareerd. Omdat Karen ook werkt in het park, wil ze me wel even meenemen zodat ik nog een dagtocht kan maken. Dit is in Grand Tetons, een park dat aansluit op Yellowstone maar geen vulkaan is. Door de herfstkleuren is dit nu echter fantastisch mooi en niet teveel toeristen.
De parken hebben goede infocentra en ik koop hier ook een boek over de grote indianenleiders die het verzet tegen de US hebben geleid.
Chuck die een fervente jager is, vraagt of ik geen interesse heb om op zaterdag (20 sept) mee te gaan. Het blijkt dat hij met pijl en boog jaagt op elk en ik denk dat het een goede gelegenheid is om de natuur hier buiten de trails te zien.Ik krijg camouflage kledij en een hoorn om elk geloei na te bootsen enz.
We zien meerdere elk maar ze moeten tot op minder dan 30m komen. Eentje doet het bijna maar dan draait de wind en hij vlucht weg.
Als Chuck heeft 4 weken om een elk te schieten want daarna opent het jachtseizoen met het geweer. Als het nodig is, zal ook hij met een geweer op jacht gaan.
Chuck is ook een nurse practisoner dwz dat hij een verpleger is maar met de bevoegdheid om medicijnen voor te schrijven. Dit is diploma dat men gecreeerd heeft om in afgelegen streken en kleine dorpjes waar geen doktors zijn toch een goede verzorging te hebben.
Savonds eten we elkburger op de BBQ. Helaas geen vers vlees.
Zaterdag regent het een beetje en de mensen zijn hier heel blij omdat ze al maanden geen regen meer gehad hebben en ze voorzichtig moeten zijn met hun voorraad. Persoonlijk deel ik deze vreugde niet. Ik maak wel het grapje dat als je iemand van Belgie uitnodigt je regen mag verwachten.
Zondag fiets ik verder en heb ook mijn 5de lekke band. Ik ben ergens in een stukje metaal gereden en kan het met enige moeite verwijderen.
Maandag komt de voorspelde storm aan. (2 dagen later dan verwacht en daarom dacht ik dat het al gepasseerd was en ook vieren Chuch en Karen hun huwelijksverjaardag en ze wouden niet echt een gast dan). Gelukkig ben ik nu niet meer in het hooggebergte en is het alleen regen. Ik zie wel een auto uit de bergen komen met bijna 10cm sneeuw op zijn koffer.
Door een misverstand heb ik bijna geen plaats om te kamperen maar doe dit uiteindelijk in de tuin van een oude dame midden in een dorp. Door de regen blijf ik een halve dag daar staan maar dat vindt ze niet erg.
Ik ben nu in een streek waar veel olie is en die wordt door de hoge olieprijzen ook opgepompd. Dit gebeurd nog niet zo lang omdat het veel kost om dit te doen en vroeger zou dit niet rendabel geweest zijn.
De indian summer di een herst met warme dagen maar koele of koude nachten is nu echt aangebroken en het is weer aangenaam fietsen. Alleen waarschuwt men me voor de herfststormen die heel fel kunnen zijn.
Meestal ben ik nu in lager gelegen gebied tussen de bergen maar dit houdt ook in dat ik regelmatig over bergpassen moet.
Op woensdag, 24 september, ben ik in Vernal en samen met mijn host eet ik mijn eerste echte Mexicaanse burrito. Vandaag ben ik in de woestijnstaat Utah terechtgekomen na een pas van 2700m hoogte.
Het is hier nog niet echte woestijn maar semidessert owv de hoogte maar de nachten zijn terug warm en ik heb moeite om me aan te passen. Voel de lichamelijke vermoeidheid snel toe nemen en besluit mijn route in de bergen aan te passen en dus niet naar Arches NP, Monument Valley en Canyonlands NP te fietsen.
Deze parken en enkele andere die ik wel bezoek liggen op grotere hoogte en de tijd om ze met redelijk weer te bezoeken is te kort.
Dit is ook de dag dat ik voor de eerste maal cactussen zie en me er ook dadelijk aan prik.
Ik moet hier niet meer oppassen voor beren maar langzaam maar zeker kom ik nu in het gebied waar slangen en vooral ratelslangen zijn. Ook is water vinden nu meer een probleem. Er zijn bijna geen beken meer dus water filteren gaat niet. Ook mijn gevriesdroogde voeding die ik als reserve hou, heeft nu weinig nut omdat je zonder water er niets mee kunt doen. Ik moet me dus aanpassen aan het klimaat waarin ik nog nooit gefietst heb maar tot nu toe lukt het goed.
Op zaterdag. 27 sept, bereik ik torrey, een dorpje voor Grand Capitol reef NP waar ik een rustdag neem bij een CSlid. We zien samen een film nl Babel met Brad Pritt en ik kan die wel aanraden.
De rest van het verhaal krijgen jullie later.
groeten,
nico
Abonneren op:
Posts (Atom)
