woensdag 15 oktober 2008

Calgary-Yellowstone-Torrey

Dag allemaal,

Mijn route was van Calgary-Yellowstone NP-Jackson-Torrey.
Totale afstand gefietst : 10 038km

Op maandag, 8 september, verlaat ik Calgary en het weer de laatste dagen was warm overdag en koud snachts met elke dag een korte regenbui. Calgary ligt niet in de bergen en ik fiets nu door de prairies die nog duizenden km naar het oosten verder gaan maar ik ben nu op weg naar het zuiden, naar de VS.
Dinsdag, in de late namiddag ben ik bijna aan de grens als ik een bord zie dat de grenspost sluit om 18u. Ik fiets dus stevig verder maar moet juist hier weer de bergen in. Het vlot dus niet en ik ben bevreesd dat ik de grens niet meer op tijd zal bereiken. Op een rustplaats vraag ik hoever de grens nog is. Het zijn drie oudere dames die heel vriendelijk zijn en er lief uit zien. De ideale grootmoeders uit een TVserie.
Het antwoord is : "it is just around the corner. Maybe a half mile to a mile." Dus maximaal een 2km. Ik weet ondertussen dat men hier totaal geen afstand kan schatten. Meestal krijg je een antwoord als het is 15 minuten rijden enz. Maar ik heb nog een uur en ik denk zelfs als ze er 5km langs zijn heb ik nog tijd. Ik heb honger maar besluit toch om door te fietsen. Het blijkt nu dat de grens nog 15km verder is en bergop en met veel moeite ben ik juist op tijd. De grenswachters zijn zo vriendelijk om hun computers ed weer op te starten en me door te laten. Ik moet wel zeggen dat die drie dames nu drie oude lelijke heksen zijn geworden die ik met plezier de nek had omgedraaid.

Maar goed, ik ben dus goed en wel in VS in de staat Montana. Het welkom hier is er eentje om te onthouden. Terwijl aan de grenspost mijn papieren worden gecontroleerd steekt er een storm op. Ik ben nog geen kilometer verder of het regent, dondert, bliksemt en het geeft zelfs een beetje sneeuw. Omdat er geen verkeer is (de grenspost is gesloten) kan ik veilig kamperen vlak bij de weg. Smorgens regent het nog en ik blijf dus in mijn tentje tot rond 11u een grenswachter voorbij rijdt. Stopt en mijn papieren controleert. Het blijkt echter dat ik al in het indianenreservaat ben en hij heeft hier geen bevoegdheid maar ik krijg wel de raad om verder te fietsen. Het regent nu wat minder en ik vertrek dus.

De volgende dagen schiet ik goed op en valt er niet veel te melden. Het wordt echter snachts kouder en donderdag ochtend word ik wakker van de koude. Ik krijg zelfs mijn tent niet open. De ritssluiting is vastgevroren en ik moet een piket uittrekken om zo uit de tent te geraken. Mijn fles water die ik in het voortentje had gelegd, is zelfs gedeeltelijk bevroren. Ijswater is heel lekker als het 30 gr is maar nu....

Ik heb hier gekampeerd op een restarea en dat gebeurd hier meer. Soms staan hier wel 10 RVs. Nu aan het eind van het seizoen echter niet meer maar savonds is er wel eentje gestopt toen ik al in mijn tent lag. Smorgens komt hij zich verontschuldigen en biedt me een tas koffie aan. Met veel plezier neem ik die aan. Als ik mijn tent heb opgeruimd en terug koude handen heb, krijg ik nog een tas. We beginnen te praten en al snel blijkt dat hij een echte redneck van het zuiden is. Obama deugt niet, is een communist enz. Toch is het een leerrijk contact.

s Avonds bereik ik Great Falls en kan ik bij een lid van couchsurfing blijven. Heerlijk een hete douche, warme kamer, een lekkere pizza,... Lindsay laat me ook de stad zien en vooral de watervallen van de Missouri.

Het weer wordt hierna beter en vooral warmer. Ik fiets verder langs HW 89 een officiele scenic byway (the little belt genaamd) en het is genieten . Vooral ook omdat ik hier het gezelschap heb van 2 andere fietsers nl Jonathan en zijn stiefvader Mike. We moeten een pas over van 7393feet (ca 2200m) en het eindigt een wedstrijdje dat ik win.
We zien ook enkele verlaten mijnen (zilver en tin).

Op zondag, 14 september, bereik ik Gardiner. Het laatste dorpje voor Yellowstone. Normaal zou ik hier een ander lid ontmoeten maar ze is totaal vergeten dat ik kom. Het eindigt ermee dat ik kampeer in de tuin van haar buurvrouw en ik kan me daar ook douchen. Savonds laat komt ze terug van het werk en verontschuldigt zich. Het is mijn slechtste ervaring van CS zover.
Wel heb ik hier ook een leuke ontmoeting met een koppel uit Edegem die me als Belg herkennen aan mijn Tshirt. Het is leuk om nog eens nederlands te praten.

Yellowstone is eigenlijk een oude maar nog licht actieve supervulkaan en is dus helemaal anders dan de andere NP. De laatste uitbarsting is 240 000 jaar geleden maar men heeft resten van rotsen gevonden in 20 verschillende staten tot in Noord-Texas.
Ik zie hier stomend water uit de grond komen, zwaveldampen, kokende modder enz. De bacterien die in dit heet en zuur milieu kunnen leven, maken het zeer kleurrijk. Er is veel erosie en de rosten hebben dan ook rare vormen. De krater is nu dichtgeslipt en vormt een plateau van 30 op 40km waar zeer veel wildlife leeft. Men heeft hier bisons opnieuw geintroduceerd en ook wolven. Wolven zie je bijna nooit maar de bisons zie ik wel en kom bijna in de problemen. Op een moment is er een grote kudde links en een kleine rechts die de weg willen oversteken. Ik stop en enkele bisons steken over maar dan komt er een auto die me voorbij rijdt en stopt midden op de plaats waar de bisons oversteken om er een foto te nemen. Ondertussen staan er ook autos achter mij en ik zie de weinige resterende bisons rondkijken om een doorgang naar de grote kudde te vinden. Ik besef dan dat ik met mijn fietsje de gemakkelijkste uitweg ben en niet echt een partij voor een volwassen bison. Ik maak dan dat ik langs de auto sta zodat ik veilig ben en de bisons een doorgang hebben.

Ik zie nog veel elk die nu in paarseizoen zijn, elanden, enz.
Door de vulkanische activiteit zijn er ook enkele geysers hier en ik zie een uitbarsting van de meest bekende nl old faithfull.

In de ijstijd waren hier geweldige gletschers en toen die smolten ontstond er reuzemeer dat een tijd geblokkeerd werd door deze gletschers. Toen die nog verder wegsmolten kon het water wegvloeien en dit gebeurde met zo een kracht dat er in enkele dagen tot weken een grote kloof werd gecreeerd die men nu de grand canyon of yellowstone noemt.


Yellowstone ligt dus op een plateau op 2500m hoogte.
Ik kom hier in een andere staat nl Wyoming en moet ook meerdere malen de continental divide over. Dus het is hier veel klimwerk. Er is een pas tot 2700m de hoogste ooit voor mij.
Mijn tent blijft me problemen geven want nu begeven beide ritssluitingen het en ik kan dus mijn tent niet meer fatsoenlijk toedoen. Omdat men dan ook nog eens een storm voorspelt, fiets ik in 4 dagen door het park en kan er geen meerdaagse trektocht houden. Wel doe ik kleinere wandelingen.

In Jackson, een stadje ten zuiden van Yellowstone, ontmoet ik Karen en Chuck, de ouders van een CSlid. Zij onthalen me heel gastvrij. Ze kennen iemand die ritssluitingen repareert en na enig zoeken vinden ze die ook. Mijn tent wordt dan snel gerepareerd. Omdat Karen ook werkt in het park, wil ze me wel even meenemen zodat ik nog een dagtocht kan maken. Dit is in Grand Tetons, een park dat aansluit op Yellowstone maar geen vulkaan is. Door de herfstkleuren is dit nu echter fantastisch mooi en niet teveel toeristen.
De parken hebben goede infocentra en ik koop hier ook een boek over de grote indianenleiders die het verzet tegen de US hebben geleid.
Chuck die een fervente jager is, vraagt of ik geen interesse heb om op zaterdag (20 sept) mee te gaan. Het blijkt dat hij met pijl en boog jaagt op elk en ik denk dat het een goede gelegenheid is om de natuur hier buiten de trails te zien.Ik krijg camouflage kledij en een hoorn om elk geloei na te bootsen enz.
We zien meerdere elk maar ze moeten tot op minder dan 30m komen. Eentje doet het bijna maar dan draait de wind en hij vlucht weg.
Als Chuck heeft 4 weken om een elk te schieten want daarna opent het jachtseizoen met het geweer. Als het nodig is, zal ook hij met een geweer op jacht gaan.

Chuck is ook een nurse practisoner dwz dat hij een verpleger is maar met de bevoegdheid om medicijnen voor te schrijven. Dit is diploma dat men gecreeerd heeft om in afgelegen streken en kleine dorpjes waar geen doktors zijn toch een goede verzorging te hebben.

Savonds eten we elkburger op de BBQ. Helaas geen vers vlees.
Zaterdag regent het een beetje en de mensen zijn hier heel blij omdat ze al maanden geen regen meer gehad hebben en ze voorzichtig moeten zijn met hun voorraad. Persoonlijk deel ik deze vreugde niet. Ik maak wel het grapje dat als je iemand van Belgie uitnodigt je regen mag verwachten.

Zondag fiets ik verder en heb ook mijn 5de lekke band. Ik ben ergens in een stukje metaal gereden en kan het met enige moeite verwijderen.

Maandag komt de voorspelde storm aan. (2 dagen later dan verwacht en daarom dacht ik dat het al gepasseerd was en ook vieren Chuch en Karen hun huwelijksverjaardag en ze wouden niet echt een gast dan). Gelukkig ben ik nu niet meer in het hooggebergte en is het alleen regen. Ik zie wel een auto uit de bergen komen met bijna 10cm sneeuw op zijn koffer.
Door een misverstand heb ik bijna geen plaats om te kamperen maar doe dit uiteindelijk in de tuin van een oude dame midden in een dorp. Door de regen blijf ik een halve dag daar staan maar dat vindt ze niet erg.

Ik ben nu in een streek waar veel olie is en die wordt door de hoge olieprijzen ook opgepompd. Dit gebeurd nog niet zo lang omdat het veel kost om dit te doen en vroeger zou dit niet rendabel geweest zijn.
De indian summer di een herst met warme dagen maar koele of koude nachten is nu echt aangebroken en het is weer aangenaam fietsen. Alleen waarschuwt men me voor de herfststormen die heel fel kunnen zijn.
Meestal ben ik nu in lager gelegen gebied tussen de bergen maar dit houdt ook in dat ik regelmatig over bergpassen moet.


Op woensdag, 24 september, ben ik in Vernal en samen met mijn host eet ik mijn eerste echte Mexicaanse burrito. Vandaag ben ik in de woestijnstaat Utah terechtgekomen na een pas van 2700m hoogte.
Het is hier nog niet echte woestijn maar semidessert owv de hoogte maar de nachten zijn terug warm en ik heb moeite om me aan te passen. Voel de lichamelijke vermoeidheid snel toe nemen en besluit mijn route in de bergen aan te passen en dus niet naar Arches NP, Monument Valley en Canyonlands NP te fietsen.
Deze parken en enkele andere die ik wel bezoek liggen op grotere hoogte en de tijd om ze met redelijk weer te bezoeken is te kort.
Dit is ook de dag dat ik voor de eerste maal cactussen zie en me er ook dadelijk aan prik.
Ik moet hier niet meer oppassen voor beren maar langzaam maar zeker kom ik nu in het gebied waar slangen en vooral ratelslangen zijn. Ook is water vinden nu meer een probleem. Er zijn bijna geen beken meer dus water filteren gaat niet. Ook mijn gevriesdroogde voeding die ik als reserve hou, heeft nu weinig nut omdat je zonder water er niets mee kunt doen. Ik moet me dus aanpassen aan het klimaat waarin ik nog nooit gefietst heb maar tot nu toe lukt het goed.

Op zaterdag. 27 sept, bereik ik torrey, een dorpje voor Grand Capitol reef NP waar ik een rustdag neem bij een CSlid. We zien samen een film nl Babel met Brad Pritt en ik kan die wel aanraden.

De rest van het verhaal krijgen jullie later.

groeten,

nico

2 opmerkingen:

luc zei

dag nico,zo te lezen heb je weer het een en het ander meegemaakt
de straffe verhalen zullen we wel horen aan één of andere toog
hier in stal is alles ok er zijn wel bijna vier banken failliet maar da kunnen we ons nie aantrekken
de minivoetbal draait ook weer op volle toeren
vorige dinsdag waren we met dertien spelers
als iedereen aanwezig is, zijn we met veertien
voor mij teveel volk op de plein maar ja dan moet ik mij ook niet zo moe maken
bij de grote voetbal zijn de langdurige gekwetsten stilaan aan het terug keren vorige week nog eens gescoord wat een hele tijd geleden is toch zeker met mijn uitvallen gedurende de laatste drie maanden
volgende week gaan we steengrillen bij walter aan het kapeeleke ik hoop dat het beter verzorgd is san de vorige keer hoop doet leven
de regering is nog altijd bezig met het communotaire gedeelte van hun verkiezingsbelofte en voor de rest is alles zoals het hoort te zijn
amuseer u nog goed en tot een volgende keer

Anoniem zei

Yip Nico,

Toch nie echte slim om vertrouwen te nemen in 3 oude taarten, hé. En dan nog om een afstand in te schatten. Ik dacht dat ge slimmer was.
Voor zover wij het hier kunnen volgen maakt Mc Cain toch nie veel kans tegen Obama. Wat ik echt nie versta is da gij nog camouflage nodig hebt om te gaan jagen ??? Die beesten zullen zo al hard genoeg schrikken !!

Salukes,
gert