Torrey-Nationale Parken -Las Vegas

Dag allemaal,

Mijn route was : Torrey-Capitol Reef NP-Bryce NP-north rim of Grand Canyon NP-Zion NP-Las Vegas
Totale afstand gefietst : 11 165km

Dus op zondag, 28 september, verlaat ik Torrey en fiets naar Capital Reef NP. Dit is een van de kleinere en minder bekende NP. Het is nog altijd in de staat Utah vooral bekend van de mormonen. Ook dit NP was eerst een mormonennederzetting. Het park is vooral gekend owv een grote bergkam die meer dan 100mijl lang het gebied beheerst. De bovenste lagen zijn allemaal door erosie verdwenen en dit laat de rode limestone laag over wat een prachtig zicht geeft.
Doordat er minder toeristen zijn, zijn de regels wat soepeler en kan ik gemakkelijk een trektocht doen en mijn fiets veilig achter laten. Ik blijf 2 nachten in de wildernis van het park kamperen. Men noemt dit backcountry hiken. Ik volg een van de zeldzame beken die het ganse jaar water hebben. Er is geen onderhouden pad zodat ik mijn eigen weg moet zoeken maar is wel een spoor van vorige kampeerders. Ik moet de beek een heel aantal keren kruisen maar dit geeft geen enkel probleem en het leidt me in een kloof. Hier is er schaduw en wat koeler. Gemiddelde temperaturen zijn overdag zo een 25gr C. Savonds was ik me zelfs in de beek. Ik zie niemand tijdens deze tocht en geniet van de rust.

Op de terugweg fiets ik nog even door Capitol George, dit is ook een kloof en ook heel leuk om er door te fietsen. Het is de eerste maal dat ik in zo een nauwe kloof kan fietsen.
De mormonen hebben hier vroeger aan fruitteelt gedaan en de boomgaarden zijn er nog altijd.
Ik pluk er een hoop appels. Als ik vroeger op het jaar hier was, had ik ook peren, perziken, noten enz kunnen plukken.
Ook is er een leuk museum in een vroeger huis, het is een beetje zoals Bokrijk maar dan niet zo oud.

Dinsdag fiets ik verder naar het zuiden en alweer kan ik een scenic byway volgen die echt fantastich is (HW12). Aangezien het nog steeds gebergte is, moet ik ook hier over een bergpas en de hoogste tot nu toe nl 2866m. Ik bereik de top juist voor het donker wordt en kampeer er op een viewpoint. Ik beleef er een prachtige zonsondergang. Als je in Europa de bergen in fietst, heb je eerst de loofbomen, dan naaldbomen die steeds kleiner worden tot je boven de boomgrens komt. Hier door de hitte van de woestijn heb je eerst semidessert dus zeer kleine naaldbomen die groter worden en dan loofbomen die nu door hun herfstkleuren wel heel prachtig zijn.

Ook de mensen zijn hier heel vriendelijk. Jullie hebben al enkele vb kunnen lezen maar toen ik de pas op fietste, stopte er een pickup truck en die offerde me een rit naar de top aan. Heel vriendelijk maar het bewijst ook dat er hier geen fietsmentaliteit is. Je ziet ook bijna geen fietsen tenzij wat mountainbikes op de RVs.
In Yellowstone kreeg ik een kaart speciaal voor fietsers en wat stond daar : rij met je auto naar de camping, reserveer daar je plaats voor de camping volzet is, rij dan naar de vertrekplaats van het mountainbike parcour en begin te fietsen. Tja, dat was heel nuttig voor mij.


Woensdag ochtend was natuurlijk heel interessant voor mij. Ik vertrek van de pas en de eerste 13km doe ik aan aan gem van 40,3km\u zonder veel te trappen.
In Boulder bezoek ik een Anasazi museum : dit is een indianenstam die beschouwd worden als de voorouders van de huidige pueblo-indians. Ze worden ook de anchestral pueblo indians genoemd. Er is een tentoonstelling, een nagebouwde pueblo en wat ruines. Het is leuk maar niet echt leerrijk.

Op donderdag, 2 oktober, bereik ik Bryce Canyon NP. Beroemd om zijn mooie rotsen. Deze hebben allemaal rare vormen door de erosie. Omdat dit hoog in het gebergte is, heeft men hier 200 nachten per jaar vorst. Door het constant vriezen en dooien en door de wind zijn deze hootoos echt wel bijzonder. Ik doe ook hier een backcountry hike van een nacht maar het is wel teleurstellend dat de meerdaagse wandelingen niet door de hootoos gaan maar enkel in het "gewone" gebergte.
De echte bijzondere hootoos of groepen hootoos krijgen namen zoals Wall Street, Queens Garden, amphiteater enz. Het is uitzonderlijk mooi maar toch vond ik Grand Capital Reef NP prachtiger.

Voor het weekend voorspelt men onweer en ik probeer een host te vinden. Er is een maar omdat ik eerst vraag voor donderdag en dan voor zaterdag kan hij niet. Het regent fel en het is koud. Door omstandigheden kom ik in contact met een koppel. Ze geven me eerst een warm middagmaal en later laten ze me ook overnachten. Het is een mormonenfamilie en als ik namiddag mee ga naar een verjaardagsfeest zie ik hoe zij dat vieren. Door hun geloof is alcohol, tabak maar ook koffie, thee en bijna elke frisdrank verboden. Het is wel een heel leuke ervaring.
Ze bidden ook voor elke maaltijd en hier beleef ik een minpunt. Ze danken voor de regen omdat ze deze zomer bijna geen gehad hebben. Ik heb hier wel een heel andere mening over maar ja,
Ik praat wat met de 3 verschillende generaties en leer wat over hun manier van leven. Het is wel zo dat het verleden tijd is dat een man meerdere vrouwen mocht hebben.
Hun officiele naam is Church of Jesus Christ of the latter day saints. Zoals zoveel gelovigen zijn ze radicaal tegen elke vorm van abortus en ze zullen dus allemaal voor de republikeinen en John McCaine stemmen.
De democraten willen ook de vrijheid om wapens te hebben beperken en hier zijn ook veel jagers dus dat is nog een grote groep die voor de republikeinen zullen stemmen. Het is voor mij soms dan ook niet zeker dat Obama de verkiezingen zal winnen.

Ook een sterk punt in hun geloof is dat ze hun geloof moeten verspreiden en de jongeren gaan dus regelmatig op misie en ook Europa hoort bij de streken die "gered" moeten worden. Ik ben wat geinteresseerd in de religie in het algemeen omdat het zo een grote impact heeft op de politiek enz. Als gevolg krijg ik dadelijk een engelstalig boek en nog geen uur later vinden ze zelfs een nederlandstalig boek.
Ze zijn heel vrijgevig. Ze bieden me schoenen en kousen aan omdat ze denken dat ik te weinig bij heb. Ik fietste nogmaals in mijn sandalen met plastiek zakken. De schoenen heb ik geweigerd maar omdat mijn kousen versleten waren heb ik die aanvaard.

Gelukkig is Conny ook een filmfan en kan ik een goede film bekijken. Zelf kijken ze liever naar het halfjaarlijks congres van de mormonen maar dat was toch iets te veel voor mij om daar uren naar te kijken.

2 dagen later bereik ik de noordkant van de Grand Canyon. Hier had ik graag naar de Colorado rivier gewandeld maar omdat het een hoogteverschil is van 1800m en een afstand van 23 km kun je het niet in 1 dag doen. Door de hoogte (8000ft) vertrek je sochtends in de kou en op de bodem is het 30 a 35 gr C. Je kunt het in 2 dagen doen maar ze raden je aan om het in 3d te doen. Je hebt hier een vergunning of permit voor nodig en de meeste worden 4 maanden op voorhand gereserveerd. Men houdt er wel enkele over voor Walkinns zoals ik maar nog moest ik 2 dagen wachten. Dat wou ik niet.
Ik heb er dan maar 1 dag gewandeld met een hoogteverschil van bijna 1000m en je voelt het verschil in temperatuur heel snel en ook hier ga je van naaldbomen vrij snel tussen de cactussen. Het is niet uitzonderlijk mooi maar ik ben wel onder de indruk van de grootte van het geheel. Je voelt je wel echt klein als je daar bent. Door de afstand kun je de rivier ook niet zien.

Ik kampeer 2 nachten boven op de rim en heb er geen kou omdat de hitte van de woestijn door de canyon komt en snacht stijgt, is het snachts daar relatief warm.
Hier ontmoet ik Aaron die gedurende 60 dagen wandelt tussen en in de verschillende NP. Hij is echt licht bepakt. Heeft zelfs geen tent bij slects een klein zeil dat hij over zich en zijn slaapzak spant voor de regen. Ik lijk wel een luxe reiziger in vergelijking met hem.

De voorbije dagen had ik wat last van de hitte en vermoeidheid dacht ik. Ik had veel moeite om de grand Canyon te bereiken en fietste maar 80km per dag. Op mijn terugweg weet ik opeens waarom. Het merendeel van weg was vals plat en toen wist ik nog niet dat de grand canyon opzo een hoogte lag. Als ik op woensdag, 8 october, terugfiets merk ik het wel. Ik bevries bijna als ik vertrek in de ochtend maar na 2u ben ik weer aan het bakken in de woestijn. Ik fiets vandaag aan een gemiddelde van 20,4 km\u. Het is een leuke dag.

Op donderdag bereik ik Zion NP. Je merkt dat er hier vele NP kort bij elkaar liggen. Men noemt deze streek ook het Colorado Plateau en door de tectonische activiteit van de aardplaten is dit plateau op grotere hoogte komen liggen met de prachtige natuur als gevolg vandaar de vele NP.

Zion NP is ook een canyon maar eentje met fantastische schoonheid. Ik kan een backcountry permit bemachtigen en heb een geweldige trektocht door hidden canyon enz. Ik kampeer een beetje tegen de regels op het hoogste punt van de canyon nl Observation Point en kan de hele canyon overzien van hier. Geniet van deze kampeerplaats.
Ik ben via het oosten het park binnen gefietst en daar is een tunnel waar ik niet door mag. Ik krijg een lift maar door de trektocht sta ik de volgende dag weer aan die ingang zodat ik opnieuw een lift moet zoeken. Dit lukt echt zonder problemen of veel tijdsverlies. Het is een ouder koppel uit Florida en ze zijn hier een dag te vroeg omdat ze in Bryce last hadden van hoogteziekte.

In deze parken zijn er zelfs nu nog vele fietsers en ik ontmoet een Zwitsers en aan Amerikaans koppel, een amerikaanse solofietser enz.
Krijg vele leuke tips en op vrijdag avond vind ik zo een leuke en gratis camping langs een rivier. Eigenlijk is dit overstromingsgebied maar dat is alleen nodig in de lente als de sneeuw smelt en soms in de zomer als het erg stormt maar dit periode is al weer voorbij.

Zaterdag is er opnieuw een regenfront daar maar nu bereik op tijd mijn host. Hij neemt me mee naar een klein maar mooi state park waar we wat wandelen en ik veel uitleg krijg. Ik zie er ook eeuwenoude tekeningen die in de rosten zijn gekerfd. We stoppen wat vroeger door het weer. Denise is een deeltijds gids voor fietsvakanties en kan me geweldige info geven.
Ze hebben ook een pooltafel waar we enkele spelletjes spelen enz. Davy is een muziekliefhebber en heeft goede connecties. Hij heeft een poster van de beatles die door de 4 beatles is gesigneerd.
Het is ook in dit dorp dat ik mijn eerste palmboom zie.

Als ik zondag vertrek, vraag ik of ze zin hebben om een stukje mee te fietsen. Er is een kleine pas met een mooi uitzicht maar ze vinden het te koud. Het is meer dan 10gr C en ik fiets als snel zonder lange mouwen maar voor hun komt dit "slechte" weer iets te snel. Het belooft voor de komende dagen als ik in de echte woestijn moet fietsen en na Las Vegas naar Death Valley fiets.
Een valley die onder zeeniveau ligt en beschouwt wordt als de warmste plek in de USA.
sAvonds kampeer ik voor het eerst in de woestijn. Er is dus geen boom of struik om mijn tent achter te zetten en je kunt me dus kilometers ver zien. Er zijn wel enkele kleine heuvels dus je moet op de top staan.

Maandag bereik ik Las Vegas waar ik nu voor de 4de nacht verblijf. Ik heb de stip snachts al gezien. Dit is de plaats waar al de grote casinos zijn. Binnen zijn ze allemaal hetzelfde maar aan de buitenkant bouwen ze met themas zoals Parijs (Eifeltoren), Treaure Island (er zijn 2 zeeroversschepen die elke 90 min een schouw opvoeren waarbij er eentje zinkt), er is een schouwspel met fonteinen en muziek voor de Bellagio enz.

Mijn host heeft ook een pooltafel en met de andere gasten is het hier heel fijn. Een Duits koppel, een Afro-Amerikaan van Texas, een Fransman.
Gisteren zijn we naar een potlock geweest. Iedereen brengt wat eten en drinken mee en je hebt een feest. Met 30 personen van over de hele wereld is dat altijd goed.

Deze avond is er een kroegentocht maar ik ben nog niet zeker of ik mee ga.

Morgen vertrek ik en fiets ik naar Death Valley, Kings Canyon, Sequioa NP, Yosemite NP en uiteindelijk naar San Francisco.

Daarna neem ik ergens een week ofzo rust om dan te beslissen waar ik verder naar toe wil.

Dit was het dan,

groeten,

nico